W związku z numerem tematycznym "Egzotyczna turystyka kulturowa" i definicją tejże [por. Mikos von Rohrscheidt 2016, s. 182] proponujemy namysł i dyskusję nad rozumieniem kategorii egzotyki w turystyce kulturowej. Biorąc pod uwagę definicję słownikową egzotyki jako "czegoś, co jest dla kogoś obce, odmienne, rzadko spotykane, ale zarazem interesujące" [WSJP, 2023], wydaje się sprawą oczywistą, że to właśnie turystyka kulturowa ma wiele do zaoferowania. Redefinicja dotychczasowego ujęcia egzotyki kojarzonej z krajami "o odmiennym klimacie, kulturze, oryginalnych dla naszej cywilizacji" [Kruczek 2011a; 2014], otwiera pole dla innowacji, interpretacji i promocji [por. Rąkowski 2020] np. oryginalnych elementów dziedzictwa -obcego, odmiennego, unikatowego. A może to zbyt daleko posunięte postmodernistyczne założenie? Wobec zasygnalizowanych problemów, jakie mogą być w Państwa opinii formy egzotycznej turystyki kulturowej? Jakie oczekiwania egzotycznych doświadczeń turystów można realizować bez wypraw do "egzotycznych krajów"? Jak odpowiadać na potrzeby egzotyki w ramach turystyki kulturowej?