Amaç: Uzun süreli kulaklık kullanımının işitme sistemi üzerine olumsuz etkileri bilinmektedir. COVİD-19 pandemisi döneminde üniversite öğrencileri uzaktan derslere katılmak için normalden daha sık kulaklık kullanmak zorunda kalmışlardır. Bu çalışma, pandemi döneminde uzaktan eğitime katılan üniversite öğrencilerinde kulaklık tipi, ses şiddet düzeyi, dinleme ortamı ve derse katılım süresi gibi farklılıkların azalan ses toleransı (AST) ve işitsel işlevler üzerindeki etkisinin araştırılmasını amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Araştırma Google Forms bağlantısı üzerinden gerçekleştirilmiştir. Katılımcılardan tercih ettikleri kulaklık tipi, ses şiddet seviyeleri, dinleme ortamı, haftalık uzaktan derse katılım süresi, tinnitus öyküsü bilgileri alınmıştır. AST’yi değerlendirmek için Azalmış Ses Tolerans Ölçeği- Tarama (ASTÖ-T), işitmenin alt bileşenlerini değerlendirmek amacıyla Konuşma, Uzaysal Algı ve İşitme Kalitesi Ölçeği (KUİK) kullanılmıştır. Araştırmaya toplam 247 birey katılmıştır (67 E, 180 K). Katılımcıların yaş ortalaması 21,47 (SS=4,91)’dir.
Bulgular: Kulaklık tipine göre ASTÖ-T, KUİK puanları arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Haftalık derse katılım süresine göre hiperakuzi ve fonofobi puanları arasında anlamlı fark bulunurken, mizofoni ve KUİK puanları arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Dinleme ortamına göre hiperakuzi ve KUİK puanları arasında anlamlı fark bulunurken, fonofobi veya mizofoni puanları arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Ses şiddet seviyesine göre fonofobi, konuşma algısı ve işitme kalitesi puanları arasında anlamlı bir fark bulunmazken, hiperakuzi, misofoni ve uzaysal algı arasında anlamlı fark vardı. ASTÖ-T ile KUİK arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur.
Sonuç: Uzaktan eğitim sürecinde kullanılan kulaklık türü AST ve işitsel belirtilerle ilişkili bulunmazken, haftalık derse devam süresi, dinleme ortamı ve ses şiddeti düzeyleri arasında ilişki bulunmuştur. AST ile konuşma algısı, uzaysal algı ve işitme kalitesinin negatif korelasyon gösterdiği belirlenmiştir.