Non-pharmacological therapy options for chemotherapy-related cognitive impairment

Abstract

Chemioterapia daje pacjentom z nowotworami szansę na wyleczenie oraz wydłużenie życia, może jednak powodować także wiele skutków ubocznych. Jednym z nich są zaburzenia funkcji kognitywnych nazywane chemobrain. Chemobrain charakteryzuje się deficytami w wielu obszarach poznawczych, w tym pamięci, uwagi, koncentracji i funkcji wykonawczych. Wystąpienie zaburzeń kognitywnych może pogorszyć jakość życia i wpłynąć na decyzje dotyczące leczenia przeciwnowotworowego. W ostatnich latach zjawisko to wzbudza coraz większe zainteresowanie, co przekłada się na większą liczbę badań wskazujących potencjalne metody diagnostyczne i terapeutyczne. Ze względu na wzrastający odsetek chorych na nowotwory poddawanych chemioterapii, a co za tym idzie -doświadczających zaburzeń poznawczych, podejmowane są poszukiwania skutecznych form leczenia dysfunkcji kognitywnych. Badania wskazują, że poza leczeniem farmakologicznym celowe może być zastosowanie terapii niefarmakologicznych. Należą do nich różne techniki terapii poznawczo-behawioralnej, takie jak trening uważności, rehabilitacja poznawcza i komputerowe programy treningu poznawczego, które prowadzą do zmniejszenia odczuwanych przez pacjentów dolegliwości związanych z chemobrain. Badania dotyczące aktywności fizycznej również wskazują na wysoką jej skuteczność w łagodzeniu zaburzeń poznawczych oraz poprawę funkcji wykonawczych. Poza tym zwraca się także uwagę na zastosowanie różnych metod medycyny alternatywnej, szczególnie akupunktury. Celem publikacji jest podsumowanie wyników dotychczas przeprowadzonych badań oceniających metody leczenia niefarmakologicznego zaburzeń poznawczych w przebiegu chemioterapii.

Torture, Inhumanity and Degradation under Article 3 of the ECHR

“…Yet the ECtHR maintains that restrictive prison regimes may be applied in a way which remains respectful of human dignity, insofar as they are orientated and tailored solely towards averting risks posed by the acts of the person subjected to them and with due safeguards for that person's health and well-being, 256 including their 'mental and physical stimulation' . 257 Following Vinter, the importance of rehabilitation is already playing and bound to continue to play a vital role in the Court's appraisal of the implications for human dignity of solitary confinement and other restrictive prison regimes. In Petukhov v Ukraine, for example, the ECtHR underlined States' 'positive obligation to secure prison regimes to life prisoners which are compatible with the aim of rehabilitation and enable such prisoners to make progress towards their rehabilitation' 258 and found that a regime whereby life prisoners are 'segregated from other prisoners and spend up to twenty-three hours per day in their cells … with little in terms of organised activities and association' was incompatible with the aim of rehabilitation and therefore with the requirement of reducibility under Article 3.…”