Kratak sadržajUvod. Jetra je najčešće povređivan organ u traumi. Zahvaljujući unapređen-ju strategije liječenja, mortalitet kod povreda jetre je posljednjih decenija u značajnom padu. Cilj rada je da prikaže koliko su povrede jetre kompleksan problem koji zahtijeva multidisciplinarni pristup u dijagnostici i liječenju, a ciljevi hirurškog liječenja su kontrola krvarenja, očuvanje funkcije jetre i prevencija komplikacija.Metode. Retrospektivnom studijom je obuhvaćeno 98 bolesnika operisanih zbog povreda jetre na Klinici za Opštu i abdominalnu hirurgiju UKC Banja Luka u periodu 2006-2016. Iz istorije bolesti su analizirani: epidemiološki podaci, mehanizam nastanka traume, dijagnostički pristup, stepen povrede jetre, ukupna težina traume, učinjene hirurške procedure, ishod liječenja i komplikacije.Rezultati. Od 288 bolesnika koji su operisani zbog teške abdominalne traume, 98 je imalo povredu jetre (33 izolovane povrede jetre, a 55 udružene povrede jetre i nekog od abdominalnih organa). Tretman teških povreda jetre uključivao je perihepatično pakovanje kod 12, suturu jetre kod 71 i neki od tipova resekcije jetre kod 5 bolesnika. Kod 10 bolesnika učinjena je samo hirurška eksploracija i drenaža trbušne duplje. Od 74 bolesnika, kod kojih je uzrok povrede bila tupa trauma, umrlo je 19 (25,68%), dok su od 24 bolesnika sa ubodnom i sklopetarnim povredama umrla dva (8,33%) bolesnika. Mortalitet je bio značajno niži kod pacijenata s povredama I, II i III stepena u odnosu na povrede IV I V stepena (p = 0,015). Četiri (4,08%) bolesnika su imala postoperativnu sepsu, 20 (20,41%) pleuralni izliv, a kod tri (3,06%) bolesnika se razvio akutni respiratorni distress sindrom (ARDS).Zaključak. Ukupni mortalitet od 21,4% u našoj studiji je bio usko povezan sa stepenom težine povrede jetre, a značajno je smanjen zahvaljujući savremenim dijagnostičkim i terapijskim metodama.