Novice teacher growth and personal models of mentoring: choosing compassion over inquiry

Teacher educators' professionalism in practice: Positioning theory and personal interpretative framework

“…He explicitly addressed them as "engaged, motivated, and capable people who consciously made the decision to enter teaching". This interactive relationship only exists if teacher educators recognize and address their student teachers as peers (see also Young et al, 2005).…”

“…The relationship between this group of teacher educators and their student teachers can be described as responsive (Young, Bullough, Draper, Smith, & Erickson, 2005) in the sense that they "[looked] almost exclusively to his or her prot eg e for guidance and direction" (p. 175). Student teachers, often unintentionally, set the agenda for teacher educators' actions through their questions or reported difficulties.…”

“…The teacher educators of reflective teachers aimed to build an interactive (Young et al, 2005) relationship with their student teachers. The teacher educator and student teacher jointly defined the action agenda which could be adjusted according to the developing needs and concerns of both of them.…”

Ο Ρόλος Του Μέντορα Στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα: Διερεύνηση Απόψεων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Θεσσαλονίκης Για Την Αναγκαιότητα Εφαρμογής Του Θεσμού

“…Αντιλαμβάνονται ότι επιφέρει ποιοτική πύκνωση στο διδακτικό προφίλ του εκπαιδευτικού και συνάμα διευκολύνει τη γνωστική πορεία του μαθητικού πληθυσμού. Το διεστιακό όραμα της καθοδήγησης, συνεπώς, υλοποιείται σύμφωνα με τις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών μέσα στο εκπαιδευτικό περιβάλλον, συναινώντας με τις κοινωνικο-πολιτιστικές θεωρίες (Feiman-Nemser & Beasley, 1997), με διάχυση της ωφέλειας στη σχολική μονάδα (Young et al, 2005). Συνεπώς, οι εκπαιδευτικοί ενστερνίζονται την άποψη ότι ο μέντορας συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας σχολικής κουλτούρας αλληλεπιδραστικού επαγγελματισμού (Fullan & Hargreaves, 1996) και οραματίζονται μια δυαδική καθοδηγητική πορεία, υπό το πρίσμα της δημιουργικής αλλαγής (Ιορδανίδης, 2006), αλλά διατυπώνουν μια επιφύλαξη ως προς τα οφέλη που τελικά επωμίζονται οι καθοδηγούμενοι.…”

“…Συνάμα, αγγίζει και τη διαδραστική καθοδήγηση (Young et al, 2005), καθώς ενέχει τον από κοινού καθορισμό των δράσεων. Ειδικότερα, αποδεκτή εμφανίζεται η ενδοσχολική ενσωμάτωση του μεντορικού θεσμού, όπου ο μέντορας δεσμεύεται για τη φροντίδα του καθοδηγούμενου μέσα σε πλαίσια διερευνητικού αλληλεπιδραστικού διάλογου για τη διδασκαλία (Mooney Simmie & Moles, 2011).…”