ÖZETAmaç: Bir kişinin aşırı duyarlı olduğu bir veya daha fazla düzenli olarak tüketilen besinlere spesifik bir adaptasyon olması durumu besin bağımlılığı olarak tanımlanmaktadır. Gece Yeme Sendromu ise obez kişilerin klinik gözlemlerine dayanılarak, sabah anoreksisi, akşam hiperfajisi ve uykusuzluk ile karakterize bir hastalık olarak tanımlanmıştır. Bu çalışmada genç yaş gruplarında daha yaygın olarak gözlenen besin bağımlılığı ve gece yeme sendromunun üniversite öğrencilerinde yaygınlığını belirlemek amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma, Ankara'da yaşayan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 639 kız ve 280 erkek toplam 919 üniversite öğrencisi ile yürütülmüştür. Öğrencilere Gece Yeme Anketi ve Yale Besin Bağımlılığı Ölçeğini içeren bir anket ugulanmıştır. Bulgular: Öğrencilerin %91,0'ında besin bağımlılığı yoktur. Besin bağımlılığı olan öğrencilerin oranı ise %9,0'dır. Araştırmaya katılan öğrencilerin sadece %2,0'ı gece yeme sendromu tanı kriterlerini karşılamaktadır. Gece yeme sendromu olan öğrencilerin %10,5'inde, gece yeme sendromu olmayan öğrencilerin ise %9,0'ında besin bağımlılığı olduğu saptanmıştır (p>0,05). Sonuç: Sonuç olarak, gece yeme sendromu ile besin bağımlılığı birbirinden farklı yeme bozukluklarıdır. Fakat bu iki yeme bozukluğunun birbiri ile ilişkisinin açıklandığı çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar kelimeler: Besin bağımlılığı, Gece yeme sendromu, Üniversite öğrencisi
Assessment of Food Addiction and Night Eating Syndrome in University StudentsLiving in Ankara ABSTRACT Objective: Food addiction is defined as the specific sensitivity of one person to one or more regularly consumed foods. Night eating syndrome is defined as a disease characterized by morning anorexia, evening hyperphagia and insomnia based on clinical observations of obese people. In this study, it was aimed to determine the prevalence of food addiction and night eating syndrome in university students more commonly observed in young age groups. Method: The study was conducted with 639 female and 280 male total 919 university students living in Ankara and accepting to participate in the study. A questionnaire including the Nutrition Eating Questionnaire and the Yale Food Addiction Scale was administered to the students. Results: 91,0% of the undergraduates had no food addiction. The proportion of undergraduate with food addiction is 9,0%. Only 2,0% of undergraduates participating in the study have meet the diagnostic criteria for night eating syndrome. Food addiction was found in 10,5% of undergraduates with night-eating syndrome and also 9,0% of individuals without night-eating syndrome (p> 0,05). Conclusion: As a result, night eating syndrome and food addiction are different eating disorders. But there is a need for studies on the relationship between these two eating disorders.