AMAÇBu çalışma, acil servise başvuran tekstil ve giyim sektörü çalışanlarında işle ilgili yaralanmaları araştırmak için yapıldı.
GEREÇ VE YÖNTEMProspektif tasarlanan çalışmaya iki yıllık araştırma süresin-ce tekstil ve dokuma endüstrisinde çalışanların iş kazaları ile ilişkili başvurular alındı. Çalışma örnekleminde sadece iş yerinde ve fiilen çalışma sırasında olan yaralanmalar analiz edildi.
BULGULARToplam 374 hasta çalışma kriterlerine uygun bulundu. Olguların büyük bölümünü kadınlar (%76,2, n=285), yaş dilimleri içinde ise 14-24 yaş arasındakiler oluşturdu (%44,7, n=167). Olguların yaklaşık üçte ikisi iş kazasına bağ-lı olarak ilk kez hastaneye başvurduğunu bildirdi (%65,8, n=246). İş kazaları en sık 07:00 ile 09.00 (%27,3) ve 23:00 ile 01:00 (%17,9) saatleri arasında oluştu. Hastalar kazaların nedenini en sık olarak dikkatsizlik ve acelecilik olarak bildirdi (sırasıyla, %40,6 ve %21,4). Hastaların yaklaşık dörtte üçü olay sırasında koruyucu malzeme kullandığını bildirdi (%74,3, n=278). Yaralanma tiplerine bakıl-dığında, kesi/batma/amputasyon/ avulsiyon yaralanmaları %55,6 (n=208) oranındaydı. En sık olarak üst ekstremite yaralanması (%75,1 n=281) görüldü.
SONUÇÜlkemizde tekstil ve dokuma endüstrisinde çalışanların iş kazalarını bir bütün olarak tanımlamak için geniş, toplum tabanlı araştırmalara gereksinim vardır. Hızla gelişen bu sektörde iş kazalarının azaltılması için düzenlemeler yapıl-malıdır.Anahtar Sözcükler: Acil servis; mesleki yaralanmalar; tekstil sanayi; iş kazaları.