Odontoi̇d Fraktür Yöneti̇mi̇: Kli̇ni̇k Deneyi̇m

Abstract

AmaçKliniğimize başvuran odontoid kırıklı hastalara uyguladığımız tedavi yaklaşımlarını literatür eşliğinde sunmayı amaçladık. Gereç ve YöntemKliniğimize başvuran odontoid kırıklı 18 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların 6'sı kadın, 12'si erkek ve yaş ortalamaları 45,5 (16-87) idi. 7 hastada Tip 1, 4 hastada Tip 2, 7 hastada Tip 3 kırık tespit edildi. Tip 1 kırık tespit edilen hastaların %86'sı (n=6), tip 3 kırık tespit edilen hastaların %57'si (n=4) konservatif takip edilirken, tip 2 kırıkların tümüne anterior odontoid vidalama, tip 3 kırıklı 1 hastaya posterior artrodez uygulandı. Konservatif tedavi edilen hastaların 6'sında Halo-Vest, 3'ünde Philadelphia boyunluk, 2'sinde sterno-oksipito-mandibüler immobilizasyon (SOMİ) kullanıldı. BulgularKonservatif takip edilen 11 hastadan 7'sinde (%64) füzyon izlenirken, 4'ünde (%36) füzyon gelişmemesi üzerine cerrahi planlandı. Hastalardan 2'si şikayetlerinin olmaması nedeni ile cerrahiyi kabul etmedi. Anterior cerrahi yapılan 1 hastada vida malpozisyonu görülerek posterior oksipitoservikal füzyon yapıldı. SonuçOdontoid kırıklarında tedaviye karar verirken fraktür tipi ve hasta yaşı dikkate alınmalıdır. Cerrahi teknik belirlenirken klinik iyileşmenin yanısıra füzyon oranı da önemlidir. Anterior vidalama hareketin daha iyi korunabilmesi için genç hastalarda; mekanik yetmezlikle karşılaşmamak ve diğer komplikasyonları en aza indirebilmek amacıyla posterior füzyon ileri yaşlı hastalarda tercih edilmelidir. Ancak halen uygun tedavi stratejisi net değildir.