AMAÇ: Bu çalışmada 8 - 12 yaş grubu çocukların yeme davranışı, beslenme özyeterliliği, ebeveynlerin çocukların beslenme tarzı üzerine etkisi ile sağlık ve yaşam kalitesi ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kesitsel, tanımlayıcı tipte olan çalışma, Ataşehir Koleji’nde kayıtlı 79 öğrenci ve ebeveynleriyle yürütülmüştür. Bilgi Formu Öğrenci Sağlık Değerlendirme Anketi (ÖSDA), Çocuk Beslenme Öz-Yeterlik Ölçeği (ÇBÖÖ), Anne-Baba (Ebeveyn) Besleme Tarzı Anketi (EBTA), Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi (ÇYDA) ve Çocuklar İçin Genel Amaçlı Sağlıkla İlgili Yaşam Kalitesi Ölçeği (Kid-KINDL) çocuklara ve ebeveynlerine yüzyüze görüşme yöntemiyle uygulanmıştır. Veri analizleri IBM SPSS26® yazılımı ile yapılmıştır.
BULGULAR: Öğrencilerin %50,6’sı erkektir. Neyzi standartları Beden Kütle İndeksi (BKİ) sınıflamasına göre çocukların %50,6’sı kiloludur. Çocukların cinsiyetine göre ÇBBÖ hariç tüm ölçek puanlarında, okunulan sınıf düzeyine göre ÖSDA ve Kid-Kindl puanlarında ve çocukların BKİ’sine göre ÖSDA puanlarında anlamlı farklılıklar saptanmıştır (p<0,05). Ayrıca, çocukların sağlıkla ilgili yaşam kalitesi puanları arttıkça; sağlık değerlendirmelerinde %50,2’lik, sağlıklı yeme davranışlarında %57,8’lik ve ebeveynlerinin sağlıklı beslenme tarzında %54,7’lik puan artışlarıyla anlamlı ilişkileri ortaya konulmuştur (p=0,000). Ebeveynlerin sağlıklı beslenme tarzı puanları arttıkça; çocukların sağlıklı yeme davranışı puanları %66,3 ve sağlık değerlendirme puanları %44,5 artmaktadır (p=0,000). Çocukların sağlık değerlendirme puanları arttıkça da, sağlıklı yeme davranışları puanlarıda %42,8 artmaktadır (p=0,000).
SONUÇ: Ebeveynlerin beslenme alışkanlıkları ve bilgi düzeyleri, çocukların yeme davranışları gelişiminde önemli bir paya sahiptir. Bu nedenle, sağlıklı alışkanlıkların hayata geçirilmesi ve sağlıklı yaşam biçimlerinin uygulanabilmesi için, sağlık ve beslenme konuları tüm ilköğretim öğrencilerine ve ebeveynlerine çeşitli eğitimlerle aktarılmalıdır.