Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki alternatif eğitim yaklaşımlarını ve ulusal okul öncesi eğitim programını uygulamakta olan anaokulu öğretmenleri ve yöneticilerin bakış açılarından eğitimsel planlama süreçlerini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda araştırmanın deseni olarak olgubilim çalışması seçilmiş ve veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Bu araştırmaya Türkiye’de yaygın olarak kullanılan Montessori, Reggio Emilia, Waldorf, HighScope, İlk Yıllar Programı ve Orman Okulu alternatif eğitim yaklaşımlarını uygulayan okullarda görev yapan 12 anaokulu öğretmeni, altı okul yöneticisi ve ulusal okul öncesi eğitim programını kullanan iki anaokulu öğretmeni ve bir okul yöneticisi olmak üzere toplamda 21 eğitimci dahil edilmiştir. Sonuç olarak, araştırmaya katılan bütün eğitimciler, erken çocukluk eğitiminde eğitimsel planlama yapmanın hem çocukların gelişimi hem de eğitimin aksamadan ilerleyebilmesi için çok önemli olduğuna değinmişlerdir. Ayrıca alternatif eğitim yaklaşımlarını kullanan katılımcılar, eğitim programını planlama, uygulama ve değerlendirme adımlarında her zaman çocukların ilgi ve ihtiyaçları doğrultusunda ilerlediklerinden ve özellikle değerlendirmenin planlamayı şekillendirdiğinden bahsetmişlerdir. Fakat ulusal okul öncesi eğitim programını kullanan eğitimcilerin planlamayı daha çok evrak doldurma amacıyla gerçekleştirdikleri, değerlendirme ile planlama arasında hiçbir ilişkiden söz etmedikleri, bu nedenle etkili bir planlama gerçekleştiremedikleri kendi ifadeleri yoluyla bulunmuştur. Bu bulgular ışığında, alternatif eğitim yaklaşımlarında etkin yürütülen planlama sürecinden örnek alınarak, Türkiye’de bulunan devlet anaokullarındaki tüm paydaşlara önerilerde bulunulmuştur.