“…Tarama modeli, bir durumu var olduğu şekliyle betimlemeyi amaçlayan araştırma yaklaşımı olarak açıklanmaktadır (Karasar, 2005 (Cinay, 2015;Çolakoğlu, 2014;Gürbüz, 2008;Koç, 2015;Tunaboylu, 2015;Yalçın, 2013), bazı çalışmalarda bu değişkene göre anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (Adiloğulları, 2013;Çintiriz, 2016;Erkul, 2014;Ertürk, 2012;Tunç, 2013 (Amasralı, 2016;Karademir, 2016;Kılıç, 2011;Polat, 2014), bazıları ile de örtüşmemektedir (Bölükbaşıoğlu, 2013;Mahmood ve Sak, 2019;Özcan, 2014;Polatcan, 2012;Uzun, 2015;Yıldırım, 2015;Yüksel, 2015 Kılıç, 2013;Polat, 2014), bazıları ile de örtüşmemektedir (Mahmood ve Sak, 2019;Polatcan, 2012;Özcan, 2014;Uzun, 2015;Yıldırım, 2015;Yüksel, 2015). Bu sonuç, genç ve idealist öğretmenlerin eğitim sistemine girdiklerinde aradıklarını bulamamalarıyla ilgili olabileceği gibi, kıdemli öğretmenlerin yıllar geçtikçe okul sistemine entegre olup, birçok olumsuz durumu kabul etmiş olmalarından da kaynaklanıyor olabilir.…”