On the concept of deinstitutionalisation of care and the measures undertaken. Possibilities and limits.

Abstract

The article is a voice in the debate regarding the effect of deinstitutionalisation on of the lives of dependent people who require care: children without parental care (foster children and those deprived of their parents' care), people with disabilities and people experiencing mental health crises, and the elderly needing long-term care. The article is both illustrative and review-based. It uses historical knowledge and the results of comparative studies, as well as the knowledge of the practice of the functioning of care institutions for many categories of dependence not only in Poland but also in other countries of Central and Eastern Europe. It draws attention to the limitations of the deinstitutionalisation process and the necessary preparation of local authorities and local communities to create conditions for taking dependent people from large institutions of collective living to smaller ones, open to the support of local social communities. It draws attention to the fact that deinstitutionalisation policy is in fact a long-term process of re-institutionalisation, which may be socially beneficial under defined conditions, but requires investment

Pomoc osobom w kryzysie bezdomności. Od placówek doraźnego wsparcia do środowiskowych programów mieszkaniowych

“…Jak często dzieje się z ruchami społecznymi, działania na rzecz deinstytucjonaliza cji zostały ukształtowane przez odmienne orientacje ideologiczne i formy artyku lacji. Zwłaszcza że taka działalność, chociaż miała i ma nadal charakter transnarodowy, na poziomie krajowym była od początku określana przez różne modele kapitalizmu i polityki społecznej, specyficzne trajektorie ich rozwoju oraz odmienne wzory kultu rowe (Golinowska 2018;EspingAndersen 2010;Amable 2003). Rywalizują tu także różne koncepcje, wrażliwości i interesy.…”