Amaç: İşitme kayıplarının tanılanmasında yaygın bir şekilde kullanılan immitans ölçümleri klinik açıdan önem taşımaktadır. Her ne kadar odyoloji lisans eğitimi boyunca test bataryasında immitans ölçümlerinin önemi işlense de bazı immitans ölçümleri birçok odyolog tarafından bilinmemekte veya kullanılmamakta. Ayrıca test bataryası içinde bu testin yerleştirilmesi de klinikler arasında farklılık göstermektedir. Amaç odyologların immitansmetri kullanım özelliklerini incelemek; immitansmetri ve alt ölçümlerine yönelik verilecek eğitim sonrasında kullanım tercihlerinde değişiklik olup olmadığını değerlendirmektir. Yöntem: Çalışma kapsamında sosyal medyadan çağrı yapılarak farklı kliniklerde çalışan odyologlara (n=29) ulaşılmıştır. Çalışma grubundaki (n=11) bireylere immitansmetri ve alt ölçümlerine yönelik online teknik bir eğitim verilmiştir. Teknik eğitim dijital platform üzerinden 40’ar dakikalık 2 oturum şeklinde planlanmıştır. Çalışmaya kontrol grubu (n=18) da dahil edilmiştir. Araştırmacıların oluşturduğu 10 soruluk anket dijital bir form üzerinden bireylere sunulmuştur. Eğitim öncesi ve sonrası anket sonuçları kontrol grubu verileri de göz önüne alınarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Eğitim öncesi çalışma grubunda; timpanometri yapma oranı çok yüksek (% 90.90) olmasına rağmen, diğer immitans ölçümlerinin daha düşük oranlarda kullanıldığı görülmüştür: Akustik stapedial refleks testi (%18.18), akustik stapedial refleks decay testi (%27.27), östaki tüp fonksiyon testi (%54.54), multifrekans multikompenent timpanometri (%9.09), geniş bant timpanometri (%9.09). Sunulan teknik eğitim sonrası timpanometri kullanan birey sayısı 10’dan 11’e, refleks decay testi kullanan birey sayısı 3’ten 4’e, akustik stapedial refleks testi kullanan birey sayısı 2’den 5’e, östaki tüp fonksiyon testi kullanan birey sayısı 6’dan 8’e, multifrekans multikomponent timpanometri kullanan birey sayısı 1’den 3’e yükselmiştir. Sayısal artış olmasına karşılık artışların istatistiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenmiştir (p>005). Sonuç: Bu çalışmada her ne kadar temel immitans ölçümleri araştırmaya katılan bireyler tarafından gerçekleştirilse de refleks decay testi veya multifrekans multikomponent ölçümler gibi önemli testlerin kullanımının yaygın olmadığı belirlenmiştir. Sayısal artış olmasına karşılık artışların istatistiksel olarak anlamlı olmaması eğitim süresinin ve içeriğinin kısıtlı olmasına bağlanmıştır. Uygulama olanağı sunacak eğitimlerin odyologların immitans ölçümlerine klinik yaklaşımlarını olumlu yönde değiştirebileceği düşünülmektedir.
