Ontstaan en ontwikkeling van de Gentse tuinbouw.

Abstract

De belangstelling voor hofbouw en bloemenkultuur was reeds vanaf de eerste jaren van de 17de eeuw een modeverschijnsel bij de Gentenaar uit de hogere stand. Op de buitenverblijven van de aristocratie werden tuinen aangelegd waarin, naast groenten en bomen, merkwaardige planten en bloemen werden verzameld, die bekende botanici zoals Dodoens en Clusius in hun kruidenboeken uitvoerig beschreven hadden. De mooiste tuin was ongetwijfeld die van bisschop Triest, in 1624 even voorbij de Sint-Maitinuskerk op Ekkergem aangelegd. Dank zij een prachtige waterverftekeningvan C. Onghena (1831), bewaard in het Bijlokemuseum, kenden we het precieze uitzicht van deze tuin. We stellen vast dat in de omsloten hof, door kleine niveauverschillen een onderscheid gemaakt wordt tussen de lager gelegen nutstuin en de dichter bij het huis aangelegde siertuin. Een lange dreef en een evenwijdige gracht scheiden beide tuinen van elkaar. De lager gelegen moestuin bestaat uit 64 verschillende perken, gevormd door elkaar kruisende wegen, Elk perk is met een lage, altijdgroene haag afgezet; hier en daar treffen we aan de rand torenachtige