Oorzaak en Schuld van den Tweeden Punischen Oorlog

Abstract

(1906). 2) III 6-8. 2Hannibal voltrok de wraak, die hem als het ware als erfenis door zijn vader was nagelaten. Polybius 1 ) meent zijn opvatting te bewijzen met het verhaal, dat Hannibal, die, uit zijn vaderland gevlucht, aan het hof van Antiochus van Syrië vertoefde, den koning deed, toen deze hem wantrouwde om de groóte hartelijkheid en vriendschap, Hannibal door Romeinsche gezanten bewezen: "Op het moment, dat Hamilcar op het punt stond naar Spanje over te steken en aan Zeus een offer opdroeg, stond Hannibal, toen negen jaar oud, bij het altaar. Toen het offer gunstig was verloopen en Hamilcar voor de goden geplengd en alle gebruiken vervuld had, beval hij den omstanders zich even terug te trekken, riep Hannibal echter tot zich en vroeg hem vnendehjk, of hij mede wilde ten oorlog. Bhj zei Hannibal "ja" en drong echt kinderlijk aan: Hamilcar nam hem bij de hand, leidde hem naar het altaar, en beval hem, met de hand op het offer te zweren, den Romeinen nooit gunstig gezind te zullen zijn".Zoowel de Grieksche als Romeinsche schrijvers nadien hebben zich aan een dezer drie motiveeringen gehouden: het meeste geloof vond Polybius. Dit kwam onder meer voort uit het feit, dat hij niet stil stond bij de uiterlijke daden en feiten, maar dieper zocht naar de innerlijke beweegredenen in den mensch. Langen tijd hebben ook de moderne historici zonder critiek de opvatting van Polybius tot de hunne gemaakt, en dan liefst in den sierlijk uitgewerkten trant van Livius: zoo zelfs nog Niebuhr 2 ), die zijn verhaal aanvult met gegevens uit Appianus, wiens werk hij ontleend acht aan de annales van Fabius Pictor 3 ). Een benijdenswaardig man onder de modernen was M. E. Hennebert *): hij weet alles over Hannibal, zoowel over diens innerlijk als over zijn uiterlijk. Enkele der zeer vele trekken mogen hier vermeld: Hannibal had b.v. "un oeil terrible" (I p. 248): " . . . torvaque oculos sub fronte minaces": Hennebert geeft ons dit bewijzend citaat uit -Silius Italicus IVI Verder "une abondante chevelure, que rattachait sans doute un riche bandeau: bewijs: