Optimizing the safety of treatment for venous thromboembolism in the era of the direct oral anticoagulants

Weitz, Jeffrey I.; Jaffer, Iqbal H.

doi:10.20452/pamw.3547

Cited by 15 publications

(16 citation statements)

References 24 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…2 The cumulative incidence rate of VTE recurrence reaches 10% to 11% at 1 year, 21.5% to 30% at 5 years, and 39.9% after 10 years. [3][4][5] Risk factors of VTE recurrences include unprovoked events, male sex, proximal DVT, concomitant PE, and the presence of a filter in the vena cava. [6][7][8][9] Moreover, severe thrombophilia, increased thrombin generation, and elevated D-dimer levels are associated with VTE recurrences.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Altered plasma clot properties increase the risk of recurrent deep vein thrombosis: a cohort study

Cieślik

Mrozińska

Broniatowska

et al. 2018

Blood

View full text Add to dashboard Cite

It has been demonstrated that fibrin clots generated from plasma samples obtained from patients with prior thromboembolic events are denser and less susceptible to lysis. Such a prothrombotic fibrin clot phenotype has been suggested as a new risk factor for venous thromboembolism, but its prognostic value is unclear. To assess whether abnormal clot properties can predict recurrent deep vein thrombosis (DVT), we studied 320 consecutive patients aged 18 to 70 years following the first-ever DVT. Plasma clot properties were evaluated after 3 months of anticoagulant treatment since the index event. A mean duration of anticoagulation was 10 months (range, 4-20). Recurrent DVT was observed in 77 patients (25%; 6.6%/year) during a median follow-up of 44 months. Recurrences of DVT were associated with faster formation (-9% lag phase) of denser fibrin networks (-12% fibrin clot permeability [K]) and 4% higher maximum absorbance of plasma clots that displayed impaired fibrinolytic degradation (+25% prolonged clot lysis time [CLT]) and a 5% slower rate of increase in D-dimer levels during clot degradation (D-D; all < .05). Proximal DVT alone, higher C-reactive protein, D-dimer, peak thrombin, lower K shorter lag phase, decreased D-D, and prolonged CLT were independent predictors of recurrences (all < .05). Individuals characterized by low K (≤7.3 × 10 cm) and prolonged CLT (>96 min) were at the highest risk of recurrent DVT (odds ratio, 15.8; 95% confidence interval, 7.5-33.5). Kaplan-Meier curves showed that reduced K and prolonged CLT predicted recurrent DVT. We demonstrate that unfavorably altered clot properties may predict recurrent DVT after anticoagulation withdrawal.

show abstract

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Altered plasma clot properties increase the risk of recurrent deep vein thrombosis: a cohort study

Cieślik

Mrozińska

Broniatowska

et al. 2018

Blood

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…In cancer patients, non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOACs), including dabigatran, rivaroxaban, apixaban, and edoxaban (unavailable in Poland until April 2018), should be used with caution. 45 Active cancer was an exclusion criterion in most studies performed in patients with AF and VTE to evaluate the efficacy and safety of all NOACs. Several drug-drug interactions can hamper the use of NOACs in cancer; however, strong interactions are infrequent, as shown in TABLE 1.…”

Section: Medical Therapy In Patients With Acute Coronary Syndrome Andmentioning

confidence: 99%

Optimal management of cancer patients with acute coronary syndrome

Banasiak¹,

Zymliński²,

Undas³

2018

Polish Archives of Internal Medicine

View full text Add to dashboard Cite

Cancer at various stages and therapy is observed in about 15% of patients with acute coronary syndrome (ACS). Current guidelines for invasive and conservative treatment of ACS cannot be applied to all patients with cancer. The choice of antiplatelet and anticoagulant drugs should be individualized with clopidogrel as a key P2Y12 inhibitor in this population. Major challenges of therapy in patients with ACS and cancer include limitations for the use of the recommended antithrombotic therapy (particularly in case of cancer-related thrombocytopenia or when anticoagulation is needed due to concomitant atrial fibrillation or venous thromboembolism), the management of bleeding complications, eligibility criteria for cancer surgery, and reinitiation of chemotherapy or radiotherapy after ACS. This review summarizes the current evidence and our own experience in the treatment of ACS in cancer patients. Since prognosis has considerably improved in many cancer patients in the last decade, optimal therapy of ACS may increase the life expectancy and reduce the risk of adverse coronary events after ACS in this high-risk population.

show abstract

“…W myśl X wytycznych profilaktyki i leczenia VTE, opracowanych w 2016 roku przez ekspertów ACCP (American College of Chest Physicians) [7] i zaakceptowanych przez Międzynarodowe Towarzystwo Zakrzepicy i Hemostazy (ISTH, International Society on Thrombosis and Haemostasis), DOAC -apiksaban, riwaroksaban, edoksaban i dabigatran -są lekami preferowanymi w pierwszych 3 miesiącach leczenia VTE u pacjentów bez choroby nowotworowej. Uzasadnieniem tego zalecenia są podobna skuteczność w porównaniu z antagonistami witaminy K (VKA vitamin K antagonists), obniżone ryzyko poważnych krwawień, w tym krwawień śródczaszkowych i krwotocznych udarów mózgu, oraz większy komfort leczenia [8,9]. Bezpośrednio działające doustne antykoagulanty cechują się korzystniejszą farmakodynamiką i farmakokinetyką w porównaniu z VKA -warfaryną czy acenokumarolem.…”

Section: Leczenie żYlnej Choroby Zakrzepowo-zatorowejunclassified

Praktyczne aspekty leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Zawilska

2017

Hematologia

View full text Add to dashboard Cite

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (VTE) jest często występującym groźnym schorzeniem, o zwiększającej się zachorowalności w związku ze starzeniem się społeczeństw. Leczenie VTE zmieniło się zasadniczo po wprowadzeniu bezpośrednio działających doustnych antykoagulantów (DOAC), do których należą inhibitory czynnika krzepnięcia Xa-apiksaban, riwaroksaban, i edoksaban, oraz bezpośredni inhibitor trombiny-dabigatran. W porównaniu z leczeniem standardowym (antykoagulant stosowany parenteralnie z doustnym antykoagulantem z grupy antagonistów witaminy K) DOAC wykazują podobną skuteczność w zapobieganiu nawrotom VTE, powodując przy tym mniej powikłań krwotocznych. W artykule określono, którzy pacjenci kwalifikują się do leczenia z zastosowaniem DOAC, jaki lek z tej grupy wybrać w określonych sytuacjach klinicznych i jaki jest zalecany optymalny czas leczenia. Omówiono także leczenie powikłań krwotocznych związanych ze stosowaniem DOAC z uwzględnieniem leków swoiście odwracających ich działanie. W artykule zawarto także aktualne, praktyczne zalecenia dotyczące leczenia pacjentów z VTE związaną z chorobą nowotworową, pacjentów z małopłytkowością, niewydolnością nerek, a także leczenia zakrzepicy żylnej o nietypowej lokalizacji-żył trzewnych, żył mózgowych i żył siatkówki oka. Słowa kluczowe: żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, bezpośrednie doustne antykoagulanty, zakrzepica żylna związana z chorobą nowotworową, małopłytkowość, niewydolność nerek, zakrzepica żył trzewnych, zakrzepica żył mózgowych, niedrożność żył siatkówki oka

show abstract

Optimizing the safety of treatment for venous thromboembolism in the era of the direct oral anticoagulants

Cited by 15 publications

References 24 publications

Altered plasma clot properties increase the risk of recurrent deep vein thrombosis: a cohort study

Altered plasma clot properties increase the risk of recurrent deep vein thrombosis: a cohort study

Optimal management of cancer patients with acute coronary syndrome

Praktyczne aspekty leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Contact Info

Product

Resources

About