Objectives: Oral lichen planus (OLP) is a chronic inflammatory disorder of unknown etiology that affects the skin and the mucosa, especially the oral mucosa. Several therapeutic agents have been investigated for the treatment of OLP. All agents used in the OLP therapy are palliative. Potent topical steroids are used as the conventional therapy for OLP. Since side-effects or steroid resistance may be encountered, alternative treatments may be necessary. This study aimed to evaluate the efficacy and safety of the topical pimecrolimus in the treatment of OLP. Methods: Seventeen patients with OLP were recruited into this study. Topical pimecrolimus 1% cream was applied twice a day to the affected areas. Patients were followed up for 3-6 months. Photographs of the lesions were taken and analyzed for areas of ulceration, erythema, and reticulation in every clinical examination. Results: We found that topical pimecrolimus 1% cream was an effective treatment for OLP. Two patients could not complete the treatment protocol because of the side effects such as local irritation and nausea. Conclusion: Topical pimecrolimus may be a valuable second treatment choice for patients with steroid-related side-effects or steroid-resistant OLP. However further randomized controlled studies have to be conducted to compare conventional treatment of topical corticosteroid with topical pimecrolimus. Keywords: Oral lichen planus, pimecrolimus, calcineurin inhibitor, treatment, efficacy, safety Öz Abstract Amaç: Oral liken planus (OLP) deri ve mukozaları özellikle de oral mukozayı tutan, etiyolojisi bilinmeyen kronik enflamatuvar bir hastalıktır. OLP tedavisi için birkaç terapötik ajan araştırılmıştır. OLP'nin tedavisinde kullanılan bütün ajanlar palyatif etkilidir. OLP'nin geleneksel tedavisinde potent topikal steroidler kullanılır. Steroidlerin yan etkileri veya steroide direnç ile karşılaşılabileceğinden alternatif tedaviler gerekli olabilir. Bu çalışmada topikal pimekrolimusun OLP'nin tedavisindeki etkinliğini ve güvenirliğini değerlendirmek amaçlandı. Yöntemler: OLP'li 17 hasta çalışmaya alındı. Topikal pimekrolimus %1 krem etkilenmiş bölgelere günde 2 kez uygulandı. Hastalar 3-6 ay süreyle aylık olarak takip edildi. Her kontrolde lezyonların fotoğrafı çekilerek ülserasyon, eritem ve ağ yapısı gibi özellikleri değerlendirildi. Bulgular: Biz OLP'nin tedavisinde topikal %1 pimekrolimusu etkili bulduk. Çalışmaya alınan iki hasta bulantı hissi ve lokal irritasyon gibi yan etkiler nedeni ile tedavi protokolünü tamamlayamadı. Sonuç: Topikal pimekrolimus, steroid ile ilişkili yan etkileri olan hastalarda veya steroide dirençli OLP'nin tedavisinde ikinci seçenek olarak düşünülebilir. Ancak etkinliği tam olarak değerlendirebilmek için OLP'nin geleneksel tedavisi olan topikal steroid ile topikal pimekrolimusun karşılaştırmalı, randomize, kontrollü çalışmaları yapılmalıdır.