Bu araştırmanın amacı, bireylerin kentsel açık alan rekreasyon mekânlarında kurdukları sosyal yakınlık ile iyi oluşları arasındaki ilişkiyi anlamaktır. Araştırmada nitel araştırma deseni tercih edilmiş, amaçlı örnekleme tekniğiyle belirlenen 31 katılımcıyla derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Katılımcılardan elde edilen veriler, MAXQDA programı aracılığıyla PERMA modeli teorik çerçevesi kapsamında kodlanmış ve tematik analizle yorumlanmıştır. Araştırmanın bulguları, PERMA modelindeki boyutlarla uyumluluk göstermekle birlikte modelin uygulama kapsamını da genişletmektedir. Araştırmada kentsel açık alan rekreasyon mekânlarında bireylerin sosyal yakınlık kurması ile iyi oluşları arasında olumlu bir ilişkinin olduğu, bu ilişkide ise kentsel açık alanların iyi oluş sürecini hızlandıran bir görev üstlendiği sonucuna ulaşılmıştır. Bununla birlikte araştırma açık alan rekreasyon faaliyetleri ve iyi oluş ilişkisine odaklanan çalışmaların genellikle sportif eylem odaklı olduğunu vurgulayarak alanyazında yer alan araştırma boşluğuna da dikkat çekmektedir. Bu bağlamda özgün bir çalışma olarak tasarlanan bu araştırmanın sonuçları, alanyazına ve iyi oluş teorisine katkı sağlamaktadır. Aynı zamanda toplumsal psikoloji ve kentsel açık alan rekreasyon olanakları sağlayıcıları açısından pratik katkılar sunmaktadır.