Outgrowth of cells from human conjunctival explants onto cornea in vitro

Abstract

The epithelium was removed from human corneas, and samples of conjunctival tissue were cultured as explants on the denuded corneal surface for 1 and 2 weeks. Cells migrating from the conjunctival explants onto the corneal surface produced a multilayer where cells on the surface generally showed a flattened appearance. The apical membrane of these cells demonstrated villi as well as microplicae. Surface projections were also detected on cells in the deeper layers of the epithelium. Neighbouring cells were connected by junctional complexes. After 2 weeks, however, a lack of intercellular junctions in some areas resulted in the formation of intraepithelial cystoid spaces. Basal cells were connected to the underlying basement membrane by hemidesmosomes. Although transdifferentiation of the cells into a corneal epithelium was not observed within the 2 weeks, the present system provides a tool for studies on factors affecting reepithelialization of corneal epithelial defects by conjunctival cells.

Characterization of doxycycline-dependent inducible Simian Virus 40 large T antigen immortalized human conjunctival epithelial cell line

“…In earlier studies, several conjunctival cell lines [8,9,18] or cultured primary cells [3,4,5,19,20] have been reported, and they were used for various experimental studies. The differentiation of conjunctival epithelial cells has been demonstrated in three-dimensional cultures including fibroblasts using primary cultured cells [20], and they have been used for studies such as an analysis of inflammation-related factors and receptors [21,22].…”

Μορφολειτουργική Μελέτη Της Δράσης Της Αμνιακής Μεμβράνης Σε Παθήσεις Του Προσθίου Τμήματος Του Οφθαλμού

“…Η επιθηλιακή στιβάδα του επιπεφυκότα µεταπίπτει βαθµιαία προς το κερατοειδικό επιθήλιο. Τα επιθηλιακά κύτταρα του σκληροκερατοειδούς ορίου περιέχουν πληθυσµό βλαστικών κυττάρων, για τον πολλαπλασιασµό και την διαφοροποίηση των κερατοειδικών επιθηλιακών κυττάρων 5,6 . Το γεγονός αυτό καταδεικνύεται από τα ακόλουθα : 1 ον τα κύτταρα επί του σκληροκερατοειδούς ορίου µεταναστεύουν κεντροµόλως κατά τη διάρκεια της επούλωσης µεγάλων κερατοειδικών επιθηλιακών ελλειµµάτων, 2 ον το κερατοειδικό επιθήλιο του ανθρώπου έχει χαµηλότερη πολλαπλασιαστική ικανότητα σε κυτταρική καλλιέργεια, σε σύγκριση µε το επιθήλιο του σκληροκερατοειδούς ορίου, 3 ον τα βασικά κύτταρα του σκληροκερατοειδούς ορίου δεν εκφράζουν το δείκτη διαφοροποίησης κερατίνης 3 , 4 ον µόνο τα βασικά κύτταρα του σκληροκερατοειδούς ορίου συγκρατούν την [3Η] θυµιδίνη για παρατεταµένες περιόδους, και 5 ον τα βασικά κύτταρα του σκληροκερατοειδούς ορίου εκφράζουν µοναδικές πρωτεΐνες, περιλαµβανοµένης της α-ενολάσης 6,7 .…”

“…Στην επιφάνεια του επιπεφυκότα, οι µεσοκυττάριοι χώροι είναι ερµητικά κλειστοί, µε ζώνες αποφράξεως. Κάτω από την επιφάνεια, υπάρχουν προσεκβολές του κυτταροπλάσµατος (µικρολάχνες) προς τους µεσοκυττάριους χώρους, οι οποίοι σποραδικά εµφανίζουν δεσµοσωµάτια µε τα παρακείµενα κύτταρα 5 . Μικρολάχνες παρατηρούνται και στην επιφάνεια των επιθηλιακών κυττάρων.…”

“…Μικρολάχνες παρατηρούνται και στην επιφάνεια των επιθηλιακών κυττάρων. Τα βασικά επιθηλιακά κύτταρα επικάθονται προσκολληµένα στην σχετικά πυκνή βασική µεµβράνη, µε ηµιδεσµοσωµάτια 5 .…”