Ovarektomize Dişi Sıçanlarda 1,1-Dimetilbiguanit Hidroklorid (Metformin)'in Detrüsör Kas Kontraktil Yanıtı Üzerine Etkileri

Abstract

Aim: Menopause is defined as the depletion of the ovarian follicular reserve followed by the cessation of menstrual cycles. It has been
 reported that gonadal steroid hormones play an important role in bladder function in women. Changes in urine pattern including
 overactive bladder, stress incontinence and recurrent urinary tract infections occur as a result of menopause. 1,1-dimethylbiguanide
 hydrochloride, metformin, (MET) is an oral anti-diabetic drug used to reduce hepatic glucose production and peripheral insulin
 resistance. Recent studies have revealed that MET has a protective effects in diabetes induced bladder dysfunction. The aim of this
 study was to test the therapeutic potential of MET in detrusor contractile function of ovariectomized (OVX) female rats.
 Material and Methods: Bilateral ovariectomy was performed to eliminate endogenous gonadal steroids secretion. Four groups are
 designed with 8 animals in each group: Control, MET-administered control, OVX, and MET-administered OVX groups. MET (25 mg/
 kg) was administered daily by oral gavage for 14 days. Contractile activity of isolated bladder muscle strips were evaluated in vitro organ
 bath. The contractile responses of detrusor strips were determined using different doses of carbachol (10-8-10-2M) and purinergic
 agonist ATP. The relaxation response of strips were determined by isoproterenol
 Results: The contractile responses of detrusor muscle strips to carbachol at doses 10-5-10-2 M were decreased in the OVX group
 compared to control and MET treated control groups. MET treatment partially reversed the reduction in OVX-induced contractile
 responses at 10-2 and 10 -3 M carbachol doses. There were no statistically significant difference in relaxation response between the
 experimental groups.
 Conclusion: Our findings suggest that treatment with MET could be the new potential therapeutic agent against bladder dyfunction
 in postmenopausal women. Further studies are needed for the therapeutic potential of MET in detrusor dysfunction induced by
 menopause.

Glukagon Benzeri Peptit -1 Reseptör Agonisti Liraglutidin Sıçan Detrüsor Kas Kasılma Yanıtı Üzerine Etkisi

“…İzoprot-Gevşeme yanıtlarını değerlendirmek için düz kas şeritleri önce 3X10 -6 M dozunda karbakolle kasılmış ve daha sonra izoproterenol, liraglutid ve LNNA eklenmiştir. Düz kas şeritleri submaksimal dozdaki 3X10 -6 M karbakolle kasıldıktan sonra kümülatif izoproterenol (10 -9 -10 -2 M) uygulanarak gevşeme yanıtı kaydedilmiştir (15). Liraglutidinin gevşeme yanıtı üzerindeki etkisini değerlendirmek için 10 -8 -10 -2 M değişen konsantrasyonlarda 3X10 −6 M karbakol ile önceden kasılmış kas şeritlerine uygulanmıştır.…”

“…GLP-1'in gevşeme yanıtı üzerindeki etki mekanizmalarını ortaya çıkarabilmek amacıyla önceden karbakolle kasılmış kas şeritlerinin bulunduğu ortama nöronal NO sentaz (nNOS) inhibitörü Nω-Nitro-L-arginine (L-NNA) 10mM ( 16) dozunda eklenerek liraglutid (10 -8 -10 -2 M) ile ortaya çıkan gevşeme yanıtlarının değişimi incelenmiştir. Deneyin sonunda, şeritlerin ağırlıkları ölçülerek kasılma ve gevşeme yanıtları gram doku başına orantılanarak gram cinsinden ifade dilmiştir (15). Turk J Diab Obes 2024; 1: 71-78 nik hipoteze göre; detrüsörden kaynaklanan idrara sıkışma, ürotelyojenik hipoteze göre; mesane ürotelyumu/subürotelyumundan kaynaklanan idrara sıkışma, üretrojenik hipoteze göre; üretradan kaynaklanan idrara sıkışma ve supraspinal hipoteze göre de; beyin ve beyin sapından kaynaklanan idrara sıkışma olduğu bildirilmektedir (11).…”