Owady leśne, zagrożenia i metody ochrony lasu

Abstract

Lasy w Polsce są narażone na oddziaływanie różnych czynników szkodotwórczych: abiotycznych, biotycznych i antropogenicznych. Wśród biotycznych, owady zajmują jedno z czołowych miejsc. Przy dużej liczebności, owady zagrażają trwałości lasów, ponieważ mogą doprowadzić do zamierania drzewostanów, zarówno bardzo młodych (upraw), jak i bardzo starych, co może skutkować zaprzestaniem pełnienia przez nie funkcji ekologicznych, ekonomicznych i społecznych. W lasach państwowych najważniejsze gatunki owadów są objęte stałym monitoringiem mającym na celu ocenę liczebności i trendów ich zmian, co służy do określenia zagrożenia drzewostanów. W ochronie lasów stosuje się zintegrowaną metodę, która na pierwszym miejscu stawia działania profilaktyczne zwiększające odporność drzewostanów oraz metody niechemiczne (biologiczne, biotechniczne, mechaniczne), natomiast chemiczne środki ochrony roślin są stosowane w ostateczności. W niniejszej pracy przedstawione są główne grupy szkodliwych owadów leśnych – szkodniki siewek i sadzonek w szkółkach i uprawach oraz szkodniki liściożerne i kambiofagi w drzewostanach ponad 20-letnich, a także metody ograniczania powodowanych przez nie szkód.