“…Rozpatrując natomiast kategorię efektywności na gruncie nauk o zarządzaniu, należy zwrócić uwagę na jej ścisły związek z osiąganiem celów organizacji (Krzyżanowski, 1994). Ponadto w toku rozwoju różnorodnych paradygmatów nauk o zarządzaniu oraz różnych modeli przedsiębiorstwa ukształtowane zostały wymiary efektywności organizacji odnoszące się nie tylko do efektywności rzeczowej, ekonomicznej i techniczno-produkcyjnej, ale również do innych wymiarów efektywności, do których można zaliczyć (Jaki, 2011): -efektywność, która jest oparta na jakości i odnosi się do realizacji paradygmatu jakości w zarządzaniu, -efektywność społeczną, która jest związana z koncepcją społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstwa, -efektywność etyczno-kulturową, która odnosi się do tworzenia, utrwalania i promowania norm etycznych i kulturowych w obrębie otoczenia społecznego i gospodarczego organizacji, -efektywność behawioralną, która koncentruje się na realizacji interesów ludzi w organizacji. Wymienione powyżej wymiary efektywności uwzględniają pespektywę interesariuszy zewnętrznych i wewnętrznych, w tym pracowników danej organizacji.…”