Parental attributions for positive behaviours in children with autism spectrum disorder

Abstract

Interventions that alter parental attributions may offer pathways to increase closeness in the parent-child relationship.

Mind-Mindedness and Stress in Parents of Children with Developmental Disorders

“…Our findings have some clinical implications, as they suggest that supporting parents to read their children’s mental lives in less negative ways may help with feelings of stress. Interventions that seek to alter or correct negative attributions may thus offer a means to reduce parenting stress (Bussanich et al 2017 ; Hassall and Rose 2005 ; Johnston and Ohan 2005 ). Research has addressed the topic of parental attributions towards challenging behavior in the field of child abuse and emotional/behavioral disorders (e.g., Dadds et al 2003 ; Sawrikar et al 2018 ), but research in this area could also be beneficial for the field of developmental disorders.…”

The impact of parental involvement and education on academic achievement in elementary school

“…Social impairments can impact the interactions that students with ASD have with their parents. Bussanich, Hartley, and Bolt [22] completed a study on the attributional style of positive, expected behaviors in parents of individuals with ASD. The researchers found that the father of a student with ASD with a higher educational level saw their child's behavior as controllable, versus the mother's which did not have this association.…”

NöroPLAY Yönteminin İzleminde Kullanılan NöroPLAY Oyun Davranış Değerlendirme Ölçeği ve NöroPLAY Ebeveyn Oyun Davranış Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi

“…Play provides physical, motor and cognitive support (Hamm, 2005;Yamaner, 2001). (Aldred, 2018;Bradshaw, 2017;Bussanich, 2017;Dammann, 2017;Green, 2010;Kasari, 2010;Parsons, 2017;Pickles, 2016;Stadnick, 2015).…”

“…Oyunun bu gücü -çeşitli gelişim özelliklere sahip tüm çocukların gelişim ve öğrenme süreçlerinde etkili olduğu ifade edilir. Otizm spektrum bozukluğu (OSB) olan çocukların güçlendirilmesinde de oyunun oldukça değerli olduğunu gösteren araştırma sonuçları vardır (Aldred, 2018;Bradshaw, 2017;Bussanich, 2017;Dammann, 2017;Green, 2010;Kasari, 2010;Parsons, 2017;Pickles, 2016;Stadnick, 2015).…”

“…Bu nedenle OSB olan çocukların oyun üzerinden desteklenmesi için ebeveyn desteğine ihtiyaç duyulmakta, ebeveyn ve ev merkezli temelli erken müdahale programları uygulanmaktadır (Case-Smith & Arbesman, 2008;Schultz, 2011;Tonge, 2014;Ginn et al , 2017;Green et al 2017;Juffer & Bakermans-Kranenbur, 2018 ). Ebeveyn temelli erken müdahale programlarının otizm riskinin (Green et al 2015) ve otizm semptomlarının azalmasında (Rahman et al 2016;Green et al 2017), çocukların sosyal etkileşim (Casenhiser, 2013;Kasari, 2014;Rahman et al 2016;Schertz, 2013), ortak dikkat (Kasari, 2010;Kasari, 2014;Shire et al 2017), sosyal tepki (Ingersol & Wainer 2013), taklit ve sembolik oyun gibi alanlarda kazanımlar elde etmesinde (Charman et al 2003;Kasari, 2014), ebeveyn çocuk etkileşiminin artmasında (Bussanich, 2017;Green et al 2010;Siller, 2013) ve ebeveynlerin oyun davranışlarında iyileşmeler sağlayarak (Diken & Mahoney 2013;Ginn, 2017;Liao et al 2014) farklı alanlarda olumlu etkiler yarattığı görülmektedir. OSB olan çocuklara yönelik oyun ve ebeveyn temelli müdahale programların etkileri göz önünde bulundurulduğunda (Ginn et al , 2017;Green et al 2017;Frost, Russell & Ingersoll, 2021) hem ebeveyn etkileşimi hem oyunu hem de ev merkezli olan programların daha etkili olacağı düşünülmektedir.…”