Patients with drug reactions – is it worth testing?

Wöhrl, Stefan; Vigl, Kornelia; Stingl, Georg

doi:10.1111/j.1398-9995.2006.01148.x

Cited by 42 publications

(43 citation statements)

References 34 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…It should be noted that most studies have assessed ADRs in general, ignoring the underlying pathophysiological mechanism and relying only on the clinical history, without attempting to prove the relationship between drug intake and symptoms. In clinical practice, many patients who have experienced a drug reaction resembling allergy are frequently catalogued as being allergic to the drug, without any further investigation [5,6], leading to frequent over-diagnosis of 'DAll/hypersensitivity'. However, most patients with suspected DAll have negative responses in skin and challenge tests.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

“…In a study in 898 patients with suspected drug-induced immediate-type hypersensitivity, only 241 of 1372 drug provocation tests (17.6%) were positive [7]. Misdiagnosis is an important issue, not only with regard to the possible undesirable consequences for the patients themselves but also regarding its negative impact at the socio-economical level [5,6,8,9].…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Drug allergy claims in children: from self‐reporting to confirmed diagnosis

Gomes

Fonseca

Araújo

et al. 2007

Clin Experimental Allergy

147

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Drug allergy claims in children: from self‐reporting to confirmed diagnosis

Gomes

Fonseca

Araújo

et al. 2007

Clin Experimental Allergy

147

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Bij een studie uit 2006 werd bij 14 van de 166 (8%) via huidtest negatief bevonden oraal geprovoceerde volwassenen een positieve reactie gezien, die ofwel geen therapeutische interventie nodig hadden, ofwel onder controle te krijgen waren met antihistaminica en corticosteroï-den. 8 Bij beide studies zijn de percentages van positieve provocatietests lager dan in onze studie, aangezien deelnemers met een positieve huidtest geen provocatietest ondergingen.…”

Section: Patiënten En Methodenunclassified

Een vermoeden van antibiotica-allergie bij kinderen blijkt bij orale provocatie vaak onterecht

Mattheij

Vries

2011

TIJDSCHR. KINDERGENEESKUNDE

View full text Add to dashboard Cite

InleidingAllergie voor antibiotica is een bekende klinische entiteit. Manifestaties variëren van een hinderlijk maar onschuldig maculopapulair exantheem tot -zelden -een anafylactische shock die in potentie fataal kan zijn. 1 Artsen hebben regelmatig te maken met kinderen met een mogelijke antibioticumallergie: bij ongeveer 10% van de kinderen ontstaat op enig moment een vermoeden van allergie voor een antibioticum (vaak penicillinen of cefalosporinen). Meestal rijst dit vermoeden nadat een kind met koorts een exantheem heeft ontwikkeld, terwijl het even tevoren het antibioticum voorgeschreven heeft gekregen. Uit onderzoek is gebleken dat ongeveer 80-90% van deze kinderen niet daadwerkelijk allergisch is voor het betreffende antibioticum en dit dus veilig kan gebruiken. 1 Meestal is er in deze gevallen sprake van een virale infectie met optreden van exantheem, hetgeen met het -overigens dan onnodige -antibioticumgebruik geen directe relatie heeft. Vaak wordt er door zorgverleners geen verder onderzoek verricht naar de juistheid van het vermoeden op antibioticumallergie. Daardoor worden ten onrechte gedurende het verdere leven bij latere ziekte-episoden andere antibiotica van tweede keus gebruikt, wat niet alleen hoge kosten met zich mee kan brengen, 2,3 maar ook kan bijdragen aan de ontwikkeling en verspreiding van voor deze antibiotica resistente micro-organismen. 1 Soms hebben deze middelen ook meer bijwerkingen. Dit is de reden dat de European Network of Drug Allergy verificatie van geneesmiddelallergieën adviseert. Dit gebeurt echter slechts zelden. In dit artikel beschrijven wij ons onderzoek bij kinderen uit de populatie van een groot opleidingsziekenhuis waarbij ooit door een arts een antibioticumallergie werd vermoed. Kinderen die een ernstige reactie hadden doorgemaakt, werden van deelname uitgesloten. Op een relatief eenvoudige manier werd door middel van de gouden standaard -orale provocatie -getest of deze kinderen wel of niet daadwerkelijk allergisch zijn voor het betreffende antibioticum. Gegeven de beschikbare literatuur was de verwachting dat bij het grootste deel van de kindea r t i k e l e n Samenvatting Doel. Bij ongeveer 10% van de kinderen ontstaat op enig moment een vermoeden van allergie voor een antibioticum. Het doel van onze open prospectieve cohortstudie is het aantonen dan wel uitsluiten van een antibioticumallergie bij kinderen bij wie een vermoeden op allergie is ontstaan op basis van milde symptomen. Methode. Door middel van een orale provocatietest op de dagbehandeling wordt de reactie op het betreffende antibioticum met opeenvolgend huidcontact, lipcontact, slijmvliescontact en orale inname van een derde en vervolgens twee derde deel van een halve dagdosering getest. Resultaten. Er werden 43 tests uitgevoerd bij 33 kinderen met respectievelijk amoxicilline, amoxicilline/clavulaanzuur, flucloxacilline, erytromycine, azitromycine, claritromycine, co-trimoxazol, trimethoprim en nitrofurantoïne. 34 tests waren negatief bij 29 kinderen, 6 tests waren positief bij 4 kinderen, alle met s...

show abstract

“…Provocation testing is not uncommon in the allergy literature [30,[32][33][34]. It is used extensively to disprove local anesthetic allergy [35,36] and also has been performed with general anesthetic agents [10].…”

Section: Differential Diagnosis Of Anaphylaxis In General Anesthesiamentioning

confidence: 99%

General anesthetic allergy testing

Bleasel

Donnan²,

Unglik³

2008

Curr Allergy Asthma Rep

View full text Add to dashboard Cite

Anaphylaxis in the setting of general anesthesia is a rare but potentially lethal event. The investigation of severe reactions is important for confirming the clinical diagnosis and identifying likely causative agents and safe agents that may be used in the future. Many comprehensive reports have described the testing protocol of individual specialized units, whereas there has been no standardization of testing techniques or formal assessment of these tests' diagnostic accuracy. We review the literature with reference to the recently published standards for reporting of diagnostic accuracy (STARD) and make recommendations for future studies of diagnostic accuracy in the field.

show abstract

Patients with drug reactions – is it worth testing?

Cited by 42 publications

References 34 publications

Drug allergy claims in children: from self‐reporting to confirmed diagnosis

Drug allergy claims in children: from self‐reporting to confirmed diagnosis

Een vermoeden van antibiotica-allergie bij kinderen blijkt bij orale provocatie vaak onterecht

General anesthetic allergy testing

Contact Info

Product

Resources

About