Modern dönemde ihmal, istismar, kötü muamele, şiddet gibi nedenlerle koruma altına alınan çocuklar, koruma ve bakım altında kaldıkları süre içerisinde de ihmal ve istismara uğrayabilmektedir. Bununla birlikte, kendilerini korumakla görevli kamu kurumları tarafından çocukların bilinçli ve sistemli olarak istismar edildiği, yüksek yararlarının dikkate alınmadığı uygulamalar da bulunmaktadır. Örneğin, “iyi bir gelecek” ve “İngiliz yatırımı” düşünceleri ile İngiltere’den Kanada ve Avustralya’ya 1970’lere kadar yapılan zorunlu çocuk göçü nedeniyle yüzbinlerce çocuk ailelerinden koparılmıştır. Benzer şekilde, 1931 yılında Avustralya Hükümeti'nin isteği üzerine Aborjin çocuklar ailelerinden alınarak, eğitim görme gerekçesiyle beyaz ailelerin yanına hizmetkâr olarak verilmiştir.
Çocukların pedofili, eşcinsel bireyler tarafından bilinçli ve sistematik olarak istismar edilmesi olgusu ise her yönüyle üzerinde durulması gereken bir konudur. Almanya’nın Berlin Eyaletinde, 1960’ların sonundan 2003 yılına kadar, sosyal pedagoji Profesörü Helmut Kentler, Berlin Senatosu ve Berlin Gençlik dairesinin onayı ile koruma altındaki çocukların pedofili “koruyucu baba”ların yanına yerleştirildiği ve bu kişilere finansal destek verildiği ortaya çıkmıştır. Aynı şekilde, 1910 yılında kurulan Odenwald Okulu’ndaki çocuklar, pedofili ve eşcinsel öğretmenleri, idarecileri tarafından yıllar boyunca sistematik cinsel istismara uğramıştır. Literatür, her iki uygulamadaki aktörlerin birbirleriyle bağlantılı olduğunu ortaya çıkarmıştır.
Çalışma, yöntem olarak literatüre dayalı bir araştırmadır. Bu kapsamda, Helmut Kentler Deneyi ve Odenwald Okulu’nda yaşanan istismarlar, üniversitelerin konuya ilişkin araştırma raporları, literatürdeki ilgili diğer kaynaklar ve basında yer alan bilgiler çerçevesinde ele alınmıştır.