StreszczenieJednym z zadań specjalisty medycyny sądowej jest próba określenia czasu pomiędzy momentem zadania śmiertelnych obrażeń a zgonem oraz ocena, czy przed śmiercią ofiara mogła być aktywna fizycznie i w jakim zakresie. Aby odpowiedzieć na te pytania, prowadzone są intensywne poszukiwania wykorzystujące badania dodatkowe (histologiczne, immunohistochemiczne i inne). Niestety aktualnie stosowane metody mają liczne ograniczenia i wymagają ulepszeń, a ponadto nie są powszechnie używane w praktyce medyczno-sądowej w Polsce. Największą trudność w ocenie czasu przeżycia i czasu aktywności sprawiają przypadki, kiedy okres ten był stosunkowo krótki (sekundy-minuty-godziny). W praktyce analiza stwierdzonych obrażeń niejednokrotnie pozostaje więc jedynym narzędziem do oceny czasu, jaki upłynął pomiędzy doznaniem śmiertelnych obrażeń a zgonem, oraz możliwości aktywności fizycznej w tym okresie. Celem niniejszej pracy jest przegląd literatury dotyczącej przedmiotowego zagadnienia w kontekście metod biologicznych, z uwzględnieniem próby wyszukania zależności między charakterem obrażeń a czasem przeżycia oraz między charakterem obrażeń a zdolnością do aktywności fizycznej. Analiza dostępnych przypadków wykazała niestety, że z uwagi na liczne ograniczenia takie podejście, poza wyjątkowymi sytuacjami, pozwala określić co najwyżej przybliżony przedział czasu, w którym ofiara mogła przeżyć i być aktywna.Słowa kluczowe: czas przeżycia, obrażenia, aktywność pourazowa.
AbstractOne of the tasks of the forensic specialist is to attempt to determine the interval between fatal injuries and death, and to assess whether the victim could be physically active before death and, if so, to what extent. There is ongoing research aimed at the application of additional tests (histological, immunohistochemical and others) to answer these questions. Unfortunately, currently used methods have numerous limitations and require further improvements. Moreover, they are not commonly employed in medicolegal practice in Poland. The greatest difficulty in assessing the time of survival and activity occurs when the period is relatively short (secondsminutes-hours). Therefore, in practice, injury examination is often the only tool to assess the interval between fatal injuries and death, and the possibility of physical activity during that time.
Praca poglądowa Review paper archiwum medycyny sądowej i kryminologii WstępCelem niniejszej pracy jest przegląd literatury dotyczącej przedmiotowego zagadnienia w kontekście metod biologicznych, z uwzględnieniem próby wyszukania zależności między charakterem obrażeń a czasem przeżycia oraz między charakterem obrażeń a zdolnością do aktywności fizycznej.W przypadkach, w których nie ma możliwości udzielenia profesjonalnej pomocy medycznej, za czas zgonu przyjmuje się zazwyczaj moment zatrzymania krążenia i oddechu [1][2][3]. W praktyce precyzyjne ustalenie czasu, jaki upłynął pomiędzy powstaniem obrażeń a zgonem, często jest niemożliwe, ponieważ:• w okresie bezpośrednio poprzedzającym zgon ofiara może być głęboko ni...