Physician-assisted suicide in the opinion of nurses who work in palliative and hospice institutions

Abstract

Wprowadzenie. Nieuleczalna choroba i cierpienie mogą doprowadzić do podjęcia decyzji o PAS. Procedura ta polega na dostarczeniu choremu przez lekarza środków niezbędnych do dokonania aktu zakończenia życia. Pielęgniarki są często pierwszymi osobami, które słyszą prośbę pacjenta o PAS lub eutanazję. Cel pracy. Poznanie opinii pielęgniarek pracujących w hospicjach na temat PAS. Materiał i metody. Do badania wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety składający się z 33 stwierdzeń sklasyfikowanych w 4 kategoriach: aspekty moralne, wartość życia, aspekty praktyczne oraz aspekty prawne. W badaniu wzięły udział 92 osoby. W hospicjum domowym pracowało 42% badanych, a w stacjonarnym 58%. Analizy statystyczne wykonano przy użyciu programu STATISTICA v. 12, do oceny korelacji zastosowano analizę korelacji R Spearmana. Wyniki. Pielęgniarki uważają, że to zdecydowanie niemoralne oczekiwać od kogokolwiek pomocy w samobójstwie (52%). Według nich lekarstwem na cierpienie powinna być naturalna śmierć (30%), a PAS, bez względu na okoliczności, nie jest etycznie uzasadnione (24%), nawet w przypadku pacjentów starszych (46%) oraz śmiertelnie chorych lub cierpiących (46%). Czterdzieści procent badanych jest przeciwnych wprowadzeniu prawa zezwalającego chorym na poproszenie lekarza, aby pomóc im zakończyć życie, nawet gdyby lekarze wyznaczeni przez sąd zgodzili się na to po ustaleniu, że pacjenta nie można wyleczyć. Taki sam procent ankietowanych zdecydowanie nie poparłby zalegalizowania PAS, nawet gdyby nie brał udziału w tej procedurze. Wnioski. Około jedna piąta pielęgniarek jest proszona przez pacjenta lub jego rodzinę o podanie leku lub wykonanie innego czynu powodującego jego śmierć. Pielęgniarki pracujące w hospicjum wysoko cenią wartość życia, nie popierają PAS i nie są skłonne do brania w nim udziału.