Piercing the Veil: Ethical Issues in Ethnographic Research

Abstract

It is not unusual for researchers in ethnography (and sometimes Institutional Review Boards) to assume that research of "public" behavior is morally unproblematic. I examine an historical case of ethnographic research and the sustained moral outrage to the research expressed by the subjects of that research. I suggest that the moral outrage was legitimate and articulate some of the ethical issues underlying that outrage. I argue that morally problematic Ethnographic research of public behavior can derive from research practice that includes a tendency to collapse the distinction between harm and moral wrong, a failure to take account of recent work on ethical issues in privacy; failure to appreciate the deception involved in ethnographers' failure to reveal their role as researchers to subjects and finally a failure to appropriately weigh the moral significance of issues of invasion of privacy and inflicted insight in both the research process and subsequent publication of research.

The Case against Ethics Review in the Social Sciences

“…'What gave you the right to say those things?'' [26] Troubled by such confrontations, Scheper-Hughes wrote in a revised edition that 'I would now eat my words if I could.' [27] Sociologist Sudhir Venkatesh was equally remorseful.…”

The virtues of improvisation: Ethnography without an ethics protocol

“…The methodological challenges and unpredictable variables of such protocols -particularly with regard to informed consent (Murphy and Dingwall, 2007;Plankey-Videla, 2012;Schrag, 2009) and the anonymity of those interviewed (Fine, 1990) -have often been a topic of debate. Here, we would like to examine the virtues of improvisation permitted by the lack of an ethics protocol, since such an approach is not yet the norm across Europe.…”

Διαμορφώνοντας Μια Εναλλακτική Οργανωσιακή Κουλτούρα Στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας

“…Επίσης, για τη μέγιστη διασφάλιση της ερευνητικής εγκυρότητας η τριγωνοποίηση εφαρμόστηκε και στην ανάλυση των δεδομένων (Denzin, 2012) (Parker, 2007). Σε αυτήν την ανθρώπινη διάσταση της συνύπαρξης και σχέσης, η ηθική και οι ηθικοί κανόνες που σχετίζονται με την έρευνα είναι ανεξάρτητοι από το πλαίσιο στο οποίο διεξάγεται η έρευνα, και πάντα υπάρχει μια ηθικά κατάλληλη απάντηση για τη θέση και τη στάση του ερευνητή προς τα άτομα που μελετά στα διάφορα πεδία (Mattingly, 2005), εφαρμόζοντας την κοινή λογική και την ηθική της καθημερινής ζωής (Rock, 2011) με γνώμονα τις νόρμες στα ποικίλα πλαίσια στα οποία ζει και κινείται, πολύ πέρα από το καθαρό ερευνητικό (Schrag, 2009). Κι ακριβώς επειδή μιλάμε για σχέσεις ανθρώπινες, πέρα από τη διεξαγωγή της έρευνας, μπαίνει και διατηρείται το ερωτηματικό για το πόσο είναι πάντα εφικτό να υπερνικούνται τυχόν ανισότητες ή μορφές εξουσίας σε αυτές (Suzuki et al, 2007).…”