“…Γρίππη: Σε δύο μελέτες που έγιναν κατά την επιδημία γρίππης το 1968-69 από ιό ινφλουέντζας Α, τύπου Hong Kong, ο πνευμονιόκοκκος ήταν το κατεξοχήν παθογόνο αίτιο στις περιπτώσεις που επιπλέκονταν με πνευμονία. Η θνησιμότητα και στις περιπτώσεις αυτές ήταν μεγαλύτερη στα ηλικιωμένα άτομα καθώς και σε εκείνα με χρόνια νόσο [25,144], Χρόνια νοσήματα: Οι περισσότεροι άρρωστοι που χρειά ζεται να εισαχθούν σε νοσοκομείο για πνευμονιοκοκκική πνευ μονία διαπιστώνεται ότι πάσχουν από χρόνια καρδιοπάθεια, σακχαρώδη διαβήτη, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, αλκοολισμό ή κίρρωση [13,110,112,114,163]. Το ποσοστό θνησιμότητας από πνευμονιοκοκκική νόσο στα άτομα αυτά είναι σημαντικά υψηλότερο, 28-40%, σε σύγκριση με 7% σε άτομα που δεν πάσχουν από χρόνια νόσο [13].…”