Politik Söylem Çalışmalarında Kolektivist Toplum ve Kültür İlişkisi

Abstract

ÖZ Sosyal bilimlerde söylem çalışmalarının tarihi 1970’li yıllara kadar götürülebilir. Post-yapısalcı düşünürlerin, toplumsal değişkenleri açıklamada ideoloji kavramı yerine söylem kavramına merkezi bir rol vermesi, kavramın sosyal bilim araştırmalarında popüler hale gelmesini sağlamıştır. Bu dönemle birlikte sosyal bilimciler, söylemin dil ve göstergeler aracılığı ile toplumsal-kültürel bağlamdaki kullanımına önem vermiş, buradan hareketle politik davranışların ve sistemlerin karakteristik özelliklerini belirlemeye çalışmıştır. Bu noktada kültürün de politik arenada kendisini dil ve göstergeler aracılığı ile oluşturması, yapılacak çalışmalarda politik söylem ile kültür arasında sıkı bir bağ kurulmasına yol açmıştır. Kültürel ögeler, bir yandan insanların politik tutumlarını oluşturacak araç setini oluştururken, diğer yandan politikacılar bu araç setini kendi politikalarında kullanarak söylemlerine eklemlemişlerdir. Nitekim bu çalışmada da söylem, kültür ve toplum arasındaki bağa odaklanarak bu bağı oluşturan teorik arka plan üzerinde durulacaktır. Çalışmanın amacı, söylem ve kültür ilişkisinin kolektivist özellikler sergileyen toplumlarda politik ve sosyal yaşamı nasıl etkilediği ve bu etkinin politik söylem çalışmalarında hangi materyallere başvurarak incelenebileceğini ortaya koymaktır. Çalışmanın hedefi ise, kolektivist toplumlarda görülen “yüksek güç mesafesi” ve “yüksek belirsizlikten kaçınma” gibi kültürel özelliklerin, politik söylem çalışmalarının teorik arka planına ve söylem çözümlemelerine kaynak olan materyallerin incelenmesine alternatif bir bakış açısı oluşturmasıdır.