Polymorphisms within RANKL and Osteoprotegerin Genes in Low Bone Mass among Postmenopausal Indonesian Women

Abstract

Amaç: Reseptör aktivatör nükleer faktör-B ligandı (RANKL) ve osteoprotegerinin (OPG) kemik yeniden modelleme ve osteoporozda önemli bir rolü olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada, Endonezya menopoz sonrası kadınlarda düşük kemik mineral yoğunluğu (KMY) ile RANKL ve OPG genlerinin polimorfizmleri (sırasıyla TNFSF11 ve TNFRSF11B) arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Elli-altmış beş yaş arası 60 postmenopozal kadın uygun bulundu. KMY, çift-enerjili X-ışını absorpsiyometrisi kullanılarak ölçülmüştür. TNFSF11 ve TNFRSF11B'nin genotipleri polimeraz zincir reaksiyonu-kısıtlama fragman uzunluğu polimorfizmleri ve DNA dizileme yöntemleri ile elde edildi. TNFSF11'den (-290C> T,-643C> T,-693G> C) ve TNFRSF11B'den (163A>G, 950T>C, 1181G>C) üç tek nükleotid polimorfizmleri (SNP) seçildi. Allel dağılımı ile KMY arasındaki ilişki ki-kare veya Fischer kesin testi kullanılarak hesaplandı. Kemik bölgelerindeki tüm SNP'leri ve BMD'yi analiz etmek için çoklu lojistik regresyon kullanıldı. Anlamlılık p<0,05 olarak ayarlandı. Bulgular: Çoğu birey daha düşük KMY'ye (%83,3) sahipti. Sağlıklı ve düşük KMY arasındaki bireylerin özellikleri karşılaştırılabilir bulundu (hepsi p>0,05). TNSSF11 ve TNFRSF11B'de genotiplerin ve allellerin sağlıklı ve düşük KMY'ler arasındaki dağılımı anlamlı olarak farklı değildi (hepsi p>0,05). Tüm kemik bölgelerinde TNFSF11 ve TNFRSF11B'nin SNP'leri ile KMY arasında ilişki yoktu (hepsi p>0,05). Objective: Prior studies have shown that receptor activator of nuclear factor-B ligand (RANKL) and osteoprotegerin (OPG) have an essential role in bone remodeling and osteoporosis. This study aimed to investigate the association between RANKL (TNFSF11) and OPG (TNFRSF11B) genes' polymorphisms with low bone mineral density (BMD) in Indonesian postmenopausal women. Materials and Methods: Sixty postmenopausal women aged between 50-65 years were eligible. The BMD was measured by using dualenergy X-ray absorptiometry. The genotypes of TNFSF11 and TNFRSF11B were obtained by polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphisms and DNA sequencing methods. Three single nucleotide polymorphisms (SNPs) from TNFSF11 (-290C>T,-643C>T,-693G>C) and from TNFRSF11B (163A>G, 950T>C, 1181G>C) were selected. The association between alleles distribution and BMD was computed using chi-square or Fischer's exact test. Multiple logistic regression was used to analyze between all SNPs and BMD at bone sites. Significance was set at p<0.05. Results: Most subjects had lower BMD (83.3%). Characteristics of subjects between healthy and low BMD were comparable (all p>0.05). The distribution of genotypes and alleles in TNSSF11 and TNFRSF11B between healthy and low BMD were not significantly different (all p>0.05). There was no association between SNPs of TNFSF11 and TNFRSF11B with BMD at all bone sites (all p>0.05). Conclusion: The present study suggests that TNFSF11 and TNFRSF11B gene polymorphisms are not associated with BMD in Indonesian postmenopausal women aged between 50-65 years old.