Poor Reproducibility in the Evaluation of Paranasal Sinus X-Rays in Chronic Rhinosinusitis

Abstract

Objective: The aim of this study was to evaluate intra-and inter-observer reproducibility of sinus x-rays in comparison to sinus computed tomography (CT) in chronic rhinosinusitis (CRS) patients. Methods: This was a prospective controlled study for which 14 adult CRS patients were recruited. Patients underwent a sinus multi-detector CT scan as well as additional sinus x-rays at the same time. Symptom interview and skin prick tests were performed. Lund-Mackay (LM) scores and 43 other findings in paranasal sinuses were analyzed by three blinded observers from CT-scans and x-rays. We compared agreement between sinus CT and x-rays (intra-observer reproducibility) and between three observers (inter-observer reproducibility) by Cohen's kappa. Results: In at least 90% of the cases, the status of 47/49 structures was detectable in CT scans, whereas the status of only 8/49 structures was detectable in x-rays. The majority of the 25 visualized structures had poor intra-observer and inter-observer reproducibility. Conclusion: Only a few structures can be visualized in paranasal sinus x-rays and compared to paranasal sinus CTscans, their reproducibility is poor. Our results strongly support the current consensus of radiation dose reduction by limiting the number of x-rays.

Volumetric Paranasal Sinus Tomography in Pediatric Patients: How much can We Decrease the Dose?

“…Waters grafisi kolay ulaşılabilir ve düşük maliyetli, yaygın kullanılagelmiş bir tetkiktir. Ancak tek planda incelemeye izin vermesi, kranial yapıların maksillofasiyal bölgedeki kompleks anatomisinin ve yumuşak dokuların süperpozisyonu nedeniyle anatomik detay vermede yetersizliği, sinüzit tanısında ve mukoperiosteal kalınlaşma gibi patolojilerin değerlendirmesinde yanlış pozitiflik ve negatiflik oranı, cerrahi tedavi öncesinde anatomik varyasyonlar ve patolojiler konusunda yeterli bilgi vermemesi gibi kısıtlılıkları bulunmaktadır (6)(7)(8) . Paranazal sinüs BT ise maksillofasiyal bölgenin ve paranazal sinüslerin karışık anatomik yapısının, olası varyasyonlarının, infeksiyöz, inflamatuar ve neoplazik patolojilerinin değerlendirilmesinde altın standart görüntüleme yöntemidir.…”

“…Konvansiyonel sinus grafisi (Waters grafisi) paranazal sinüslerin görüntülenmesinde tarihi bir öneme sahip olmakla birlikte yerini, paranazal sinüsleri daha yüksek duyarlılıkla görüntülemeye olanak sağlaması nedeniyle bilgisayarlı tomografiye (BT) bırakmaktadır (5)(6)(7) .…”