“…Η έγκαιρη διάγνωση και πρώιµη παρέµβαση µπορεί να προλάβει την εµφάνιση δευτερογενών προβληµάτων που επιβαρύνουν την πρωτογενή δυσκολία και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των παιδιών µε αναπτυξιακές διαταραχές (Gredler, 1997, Shearer & Mori, 1987. Ανιχνευτικά προγράµµατα αναπτυξιακών διαταραχών της προσχολικής ηλικίας έχουν εφαρµοσθεί σε πολλές χώρες του κόσµου και υπάρχει γενική οµοφωνία για τη δηµιουργία ειδικών κέντρων µε σκοπό την αντιµετώπιση αυτών των διαταραχών (Drillien & Drummont, 1983, Bax, 1976, Boothman, MacCallum, & Sweenie, 1976. Το κύριο επιχείρηµα για την έγκαιρη ανίχνευση αναπτυξιακών διαταραχών είναι η αντιµετώπιση τους µε παρεµβατικά προγράµµατα, που θα στοχεύουν στον εµπλουτισµό των εµπειριών των παιδιών αυτών (Denhoff, 1981).…”