Bu çalışmada uzun dönem oral antidiyabetik ve insülin kullanan tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda nöropatik ağrının diğer risk faktörleri ile birlikte karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Amerikan Diyabet Cemiyeti kriterlerine göre Tip 2 diyabetes mellitus olan 100 hasta çalışmaya alındı. Hastalara nörolojik muayene yapılıp, L A N S S (Leeds Assesment of Neuropatic Symptoms and Signs) v e M c-Gill Melzack Ağrı Sorgu Formu uygulandı. LANSS ≥12 olan hastalar Nöropatik Ağrılı gurup ve LANSS <12 olan hastalar Nöropatik Ağrısız gurup olarak ayrıldı. Guruplar demografik özellikler, diyabet süresi, kullanılan antidiyabetik tedavi, serum glukoz ve HbA1c değerleri, hipertansiyon ve hiperlipidemi varlığı açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların %51'inde nöropatik ağrı saptandı. Nöropatik Ağrılı gurupta ileri yaş, uzun diyabet süresi, yüksek serum glukoz ve HbA1c düzeyleri, hipertansiyon varlığı Nöropatik Ağrısız gurupla karşılaştırıldığında anlamlı fark bulundu. (P<0.05) Her 2 gurup arasında cinsiyet, hiperlipidemi varlığı, kullanılan antidiyabetik tedavi açısından anlamlı bir fark bulunmadı (P>0.05). Hastalarda nöropatik ağrı lokalizasyonu en sık alt ve üst ekstremite distalinde, paterni paroksismal ve spontan, tanımında en sık kullanılan ifadeler 'sıcaklık veren' 'diken diken' ve en sık tetikleyen faktör anksiyeteydi. Sonuç: Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında nöropatik ağrı gelişiminde; ileri yaş, uzun diyabetes mellitus süresi, kötü glisemik kontrol ve hipertansiyon varlığı önemli rol oynamaktadır. Cinsiyet, hiperlipidemi varlığı, kullanılan antidiyabetik tedavi ise nöropatik ağrı gelişiminde farklılık yaratmamaktadır.