Cel pracyPorównanie przebiegu choroby i funkcjonowania, występowania chorób somatycznych pomiędzy pacjentami z podwójną diagnozą, uzależnionymi bez współistnienia choroby psychicznej i osób chorych na schizofrenię lub choroby afektywne. Zwrócenie uwagi na potrzeby i problemy osób z podwójną diagnozą i potrzebę dłuższych hospitalizacji tej grupy pacjentów.MetodaZbadano 108 osób w trakcie leczenia w zamkniętym oddziale psychiatrycznym, oceniono występowanie chorób somatycznych, urazów, wypisów na własne żądanie ze szpitali, podejmowanie prób samobójczych, zachowań agresywnych. Poprzez wykorzystanie własnych ankiet porównano dane socjodemograficzne oraz dane o dotychczasowym przebiegu choroby i leczenia pomiędzy pacjentami z podwójną diagnozą (n=30), z chorobą psychiczną (n=41) i uzależnieniem od substancji psychoaktywnych (n=37).WynikiW grupie PD chorzy częściej podejmowali próby samobójcze, w młodszym wieku rozpoczynali używanie substancji psychoaktywnych. W grupie PD istotnie więcej osób było przed zawarciem małżeństwa lub po rozwodzie. W grupach PD i chorych psychicznie (K) było istotnie więcej osób, którzy byli w ciągu życia hospitalizowani powyżej 180 dni. Nie wykazano istotnych statystycznie różnic między grupami porównując częstość występowania chorób somatycznych, urazów, wypadków, wypisów na żądanie ze szpitali, czy zachowań agresywnych.WnioskiZ powodu słabej współpracy, częstego przerywania leczenia, większego ryzyka samobójczego w grupie pacjentów z podwójną diagnozą, wymagają oni dłuższych hospitalizacji psychiatrycznych w celu ustabilizowania stanu psychicznego, regularnego leczenia farmakologicznego, zapewnienia wsparcia społecznego, motywacji i przygotowania do leczenia odwykowego. Konieczne jest podjęcie działań zmierzających do stworzenia standardów postępowania terapeutycznego oraz dostosowania finansowania do potrzeb tej grupy chorych leczonych w Polsce.