Project Peilstations: monitor van de tandheelkundige beroepsuitoefening in Nederland

Bruers, J.J.M.; Boer, Joost C L den; Dam, B.A.F.M. van

doi:10.5177/ntvt.2014.06.14119

Cited by 11 publications

(3 citation statements)

References 5 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…By means of its Data Stations Project the KNMT periodically collects data on delivery of oral health care, on practice management and on GDPs’ opinions and views regarding current issues in dentistry in the Netherlands [ 29 ]. For this survey in April 2014 a representative group of 466 GDPs who participate periodically in the Data Stations Project were selected.…”

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

Recognizing and reporting domestic violence: attitudes, experiences and behavior of Dutch dentists

2015

View full text Add to dashboard Cite

BackgroundOn July 1st 2013 the Mandatory Reporting Code Act came into force in the Netherlands, making it compulsory for health professionals to adhere to a reporting code when they suspect patients to be victims of domestic violence (DV) or child abuse (CA). The Royal Dutch Dental Association (KNMT) developed a reporting code for dental professionals (RCD). Moreover, an e-learning module about DV has been developed. A web-survey was conducted to investigate how general dental practitioners (GDPs) deal with the RCD and what their experiences are with (signs of) DV and CA.MethodsIn April 2014 1038 GDPs were invited by e-mail to participate in a web-survey consisting of 24 items, through the KNMT Data Stations Project. The data was analyzed using SPSS (RELIABILITY, CHISQ and ANOVA).ResultsOf all GDPs invited to participate 264 (25 %) responded. 82 % of these GDPs are aware of their obligation to use the reporting code. 54 % of the GDPs are in favor of this obligation. 76 % of the GDPs have taken notice of the KNMT’s RCD and 51 % of the GDPs have implemented the reporting code in one form or another in their practice. 24 % of the GDPs stated having suspected DV during the last twelve months in the case of 2.4 patients on average. 81 % took note of this in the patient’s record and 58 % also took action in different ways. 54 % wants to complete the e-learning module.ConclusionsMost GDPs are aware of the new legislation and have taken cognizance of the RCD. Even though the majority of GDPs are not opposed to using a reporting code, over half of them have not yet implemented the code in practice. An important factor in this regard seems to be that a substantial minority of the GDPs says they are not sufficiently informed about aspects of reporting a case and about the steps they have to take.

show abstract

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

Recognizing and reporting domestic violence: attitudes, experiences and behavior of Dutch dentists

2015

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…By means of its Data Stations Project, the Royal Dutch Dental Association (KNMT) periodically collects data on delivery of oral health care, practice management and dentists’ opinions and views regarding current issues in dentistry in the Netherlands ( 18 ). In January 2019, an invitation e-mail was sent to 500 dentists (243 males; 257 females), randomly selected from the dentists who participate in the Data Stations Project periodic surveys.…”

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

Knowledge of diagnosis and management of selected oral mucosal lesions among dentists in The Netherlands

Poelman¹,

Brand²,

Asadi³

et al. 2023

Med Oral

View full text Add to dashboard Cite

Background Knowledge of oral mucosal lesions (OMLs) among dentists is relevant in diagnosing potentially malignant diseases and oral cancer at an early stage. The aim of this survey was to explore dentists’ knowledge about OMLs. Material and Methods Respondents to a web-based questionnaire, containing 11 clinical vignettes representing patients with various OMLs, provided a (differential) diagnosis and management for each. Information about demographics and clinical experience of the participants was acquired as well. Descriptive statistics were performed and T-tests were used to test for significant ( p <0.05) differences in mean scores for correct diagnosis and management between subgroups based on demographic variables. Results Forty-four of 500 invited dentists completed the questionnaire. For (potentially) malignant OMLs, the number of correct diagnoses ranged from 14 to 93%, whilst the number of correct management decisions ranged from 43 to 86%. For benign OMLs, the number of correct diagnoses and management decisions ranged from 32 to 100% and 9 to 48%, respectively. For 11 clinical vignettes, mean scores for correct diagnosis, correct management and correct diagnosis and management were respectively 7.2 (±1.8), 5.7 (±1.5), and 3.8 (±1.7). Conclusions The results show that dentists in the Netherlands do not have sufficient knowledge to accurately diagnose some OMLs and to select a correct management. This may result in over-referral of benign OMLs and under-referral for (potentially) malignant OMLs. Clinical guidelines, that include standardized criteria for referral, and continuing education, may improve dentists’ ability to correctly diagnose and accurately manage OMLs. Key words: Oral mucosal lesion, dentists’ knowledge, mouth diseases, oral potential malignant disease, referral and consultation.

show abstract

“…Daarbij zal worden ingegaan op de criteria voor een schadevergoeding en op de invloed die richtlijnen hebben op een veroordeling. Omdat de tandheelkunde steeds vaker wordt uitgeoefend binnen een groter geheel (Bruers et al, 2014), komt ook de aansprakelijkheid voor tandartsassistenten, mondhygiënisten en zelfstandige tandartsen zonder personeel (zzp'ers) aan de orde. Tot slot zal geprobeerd worden enige helderheid te geven over het begrip 'Amerikaanse toestanden'.…”

unclassified

Tandheelkunde en gezondheidsrecht 11. De tandarts en de civiele rechter: claims

Brands¹,

Ven²,

Eijkman³

2014

NTvT

View full text Add to dashboard Cite

In tegenstelling tot het klachtrecht of het tuchtrecht kan een civiele rechter tandartsen veroordelen tot het schadeloos stellen van patiënten. Hiervoor moet er sprake zijn van schade, aansprakelijkheid en een causaal verband. Voor zowel het aannemen van aansprakelijkheid als van het causaal verband is van belang of een tandarts een relevante richtlijn of protocol heeft geschonden. Overigens zijn tandartsen niet alleen aansprakelijk voor eigen falen, maar in principe ook voor dat van hun werknemers. Afhankelijk van de situatie kunnen tandartsen ook aangesproken worden op het falen van een tandarts die als zzp'er in hun praktijk werkt. Voor 'Amerikaanse toestanden' hoeven Nederlandse tandartsen nog niet te vrezen, omdat het in Nederland toegekende smartengeld relatief laag is. klachtrecht betreft, verandering in kunnen komen, aangezien er een wetvoorstel ligt om in het klachtrecht ook een schadevergoeding toe te laten kennen . Zolang dit wetsvoorstel geen wet is, maar ook na aanname van de wet bij schadebedragen hoger dan € 25.000,-, zullen ontevreden patiënten zich voor een schadevergoeding moeten wenden tot een civiele rechter. In het civiele recht ligt namelijk de focus op het voorkomen van schade of op het vergoeden ervan. Een ander verschil met tucht-of klachtenprocedures is dat deze doorgaans gestart worden door patiënten en gericht zijn tegen tandartsen. Hoewel tandartsen soms wel een tucht-of klachtprocedure zouden willen starten tegen een patiënt, is dat voor hen niet mogelijk. Voor een civiele procedure geldt dit eenrichtingsverkeer niet. Sterker nog, in veel gevallen is het een tandarts die de procedure start omdat een patiënt weigert te betalen. Casus 1 laat zien dat dit niet geheel zonder risico's is. Wanneer een patiënt volgens de rechter goede redenen heeft om niet te betalen zal een tandarts niet alleen zijn eigen kosten voor de procedure moeten dragen, maar ook die van de patiënt. Waarbij opgemerkt moet worden dat in casus 1 de kosten van de deskundigen nog betrekkelijk laag waren en sinds 2006 de griffierechten aanzienlijk verhoogd zijn. Daarbij kan een patiënt als reactie op de claim van een tandarts zelf een claim tegen deze tandarts indienen. Wanneer een tandarts bijvoorbeeld wil dat zijn patiënt een brug betaalt, kan deze patiënt aanvoeren dat de pijlerelementen van de brug al snel afbraken en er implantaten geplaatst moesten worden. Waarbij de eis van de patiënt zal bestaan uit vergoeding van de implantaten. Wanneer een tandarts constateert dat een patiënt niet betaalt, doet hij er goed aan eerst de betreffende patiënt te vragen waarom er niet betaald wordt. Een automatisch traject bij wanbetaling, beginnend bij het incassobureau en eindigend bij de civiele rechter is, gelet op het voorgaande, betrekkelijk riskant.Het komt ook voor dat een patiënt de civiele procedure aanspant. Eerder in deze serie kwam het verschil tussen een inspanningsverbintenis en een resultaatsverbintenis InleidingWanneer een patiënt vindt dat een tandarts onjuist geïndi-ceerd of behandeld heeft, staan hem verschille...

show abstract

Project Peilstations: monitor van de tandheelkundige beroepsuitoefening in Nederland

Cited by 11 publications

References 5 publications

Recognizing and reporting domestic violence: attitudes, experiences and behavior of Dutch dentists

Recognizing and reporting domestic violence: attitudes, experiences and behavior of Dutch dentists

Knowledge of diagnosis and management of selected oral mucosal lesions among dentists in The Netherlands

Tandheelkunde en gezondheidsrecht 11. De tandarts en de civiele rechter: claims

Contact Info

Product

Resources

About