Zbadano wp³yw substancji pomocniczych stosowanych w produkcji klejów skrobiowych na przebieg kleikowania oraz w³aoeciwooeci reologiczne natywnej skrobi kukurydzianej. Zawiesiny natywnej skrobi kukurydzianej, odmiany koñski z¹b, poddawano kleikowaniu w wiskografie RVA, a nastêpnie umieszczano w cylindrze pomiarowym reometru HAAKE i badano lepkooeae w trybie kontrolowanej szybkooeci oecinania (CR). Do sporz¹dzania zawiesin skrobiowych stosowano wodê destylowan¹, roztwory mocznika, azotanu(V) sodu i glikolu etylenowego. Gotowe kleiki analizowano metod¹ rozmazu mikroskopowego, po wybarwieniu za pomoc¹ p³ynu Lugola. Stwierdzono, ¿e dodatek mocznika powoduje obni¿enie temperatury kleikowania, zmianê kszta³tu krzywej kleikowania skrobi oraz wzrost lepkooeci koñcowej otrzymanego kleiku. Stwierdzono, ¿e dodatek azotanu(V) sodu powoduje wyd³u¿enie czasu kleikowania i stabilizuje lepkooeae. Glikol etylenowy dodany do zawiesiny wywiera mniejszy wp³yw na kleikowanie skrobi ni¿ mocznik i azotan. Skrobia kukurydziana tworzy kleiki lub zawiesiny rozrzedzane oecinaniem, których w³aoeciwooeci reologiczne wyraŸnie zmieniaj¹ siê w czasie.S³owa kluczowe: skrobia kukurydziana, w³aoeciwooeci reologiczne, mocznik, azotan(V) sodu, glikol etylenowy.
Effect of urea, sodium nitrate and ethylene glycol addition on the rheological properties of corn starch pastes