Ο σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής υπήρξε η επιλογή της βέλτιστης τοποθεσίας κατασκευής ενός μικρού υδροηλεκτρικού σταθμού μεταξύ οχτώ υποψήφιων εναλλακτικών θέσεων. Οι περιοχές αυτές βρίσκονται στο δυτικό τμήμα του νομού Καρδίτσας, αφού εκεί η ύπαρξη του φυσικού πόρου (νερό) λόγω των αξιόλογων βροχοπτώσεων, σε συνδυασμό με την υψομετρική διαφορά που επιτυγχάνεται από την υδροληψία μέχρι το σταθμό παραγωγής ενέργειας λόγω του ορεινού αναγλύφου, εξασφαλίζουν τη σκοπιμότητα και βιωσιμότητα του έργου. Για τις συγκεκριμένες θέσεις πραγματοποιήθηκε η υδρολογική ανάλυση των λεκανών απορροής, η διαστασιολόγηση των απαιτούμενων έργων και η οικονομοτεχνική ανάλυσή τους. Κατά το παρελθόν έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι εύρεσης της βέλτιστης θέσης εγκατάστασης μιας μικρής υδροηλεκτρικής μονάδας βασιζόμενες, κυρίως, στην ανάλυση κόστους-οφέλους. Στην προκειμένη περίπτωση, στην παρούσα δηλαδή διδακτορική διατριβή, λήφθηκαν υπόψιν και άλλα κριτήρια, όπως περιβαλλοντικά και κοινωνικά, τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στη χωροθέτηση του έργου, καθώς η βέλτιστη θέση ενός σταθμού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες-κριτήρια, με πολλά από αυτά να έχουν ποιοτικό χαρακτήρα, μετατρέποντας έτσι το πρόβλημα σε πρόβλημα πολυκριτηριακής ανάλυσης. Ως βέλτιστη τοποθεσία κατασκευής του σταθμού θεωρήθηκε εκείνη που ικανοποιούσε με τον καλύτερο τρόπο μια ομάδα επιλεγμένων κριτηρίων, ενώ οι θέσεις των υδροηλεκτρικών σταθμών αποτελούσαν τις εναλλακτικές δραστηριότητες ή προτάσεις. Για τη βαθμολόγηση τόσο των εναλλακτικών προτάσεων ως προς τα κριτήρια όσο και για την εύρεση των βαρών των κριτηρίων, εφαρμόστηκε η μέθοδος του Saaty, Analytic Hierarchy Process (AHP), ώστε να αντικειμενικοποιηθούν όσο το δυνατόν η βαθμολόγηση των εναλλακτικών προτάσεων και τα σταθμιστικά βάρη. Επιπλέον της μεθόδου ΑΗΡ, εξετάστηκε η εύρεση των σταθμιστικών βαρών και με βάση τη μέθοδο της εντροπίας του Shannon. Η πολυκριτηριακή μέθοδος η οποία χρησιμοποιήθηκε για το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι η μέθοδος της σχετικής αναλογίας, η οποία αποτελεί μία σχετικά πρόσφατη (2009), αλλά και πρωτότυπη μέθοδο. Η μέθοδος αυτή προτάθηκε από τον Li, αποτελεί επέκταση της μεθόδου Vikor και εντάσσεται στις γενικές μεθόδους του συμβιβαστικού προγραμματισμού. Στη συγκεκριμένη μέθοδο μέσω του υπολογισμού του δείκτη ξ, λαμβάνεται ταυτόχρονα υπόψιν τόσο η απόσταση της εναλλακτικής πρότασης από την ιδεατή λύση όσο και από την αντι-ιδεατή. Εξαιτίας του γεγονότος ότι πολλά από τα δεδομένα του προβλήματος παρουσιάζουν ασάφειες και αβεβαιότητες οδηγηθήκαμε στη χρήση της ασαφούς λογικής, εφαρμόζοντας τελικά την προσαρμοσμένη μέθοδο της ασαφούς σχετικής αναλογίας. Έτσι, η χρήση της συγκεκριμένης μεθόδου καθόρισε την κατάταξη των εναλλακτικών προτάσεων και την επίλυση του προβλήματος με τη βοήθεια ενός αλγορίθμου που δημιουργήθηκε σε περιβάλλον Visual Fortran για το σκοπό αυτό. Ο αλγόριθμος αυτός καθόρισε την ιεράρχηση των οκτώ εναλλακτικών θέσεων και επέτρεψε τη λήψη της βέλτιστης απόφασης.