Quality Assurance in Contemporary Islamic Universities: Issues and Challenges

Abstract

The inability of contemporary Islamic higher institutions of learning to produce human capital of the “right mind and sound thought” has cast doubt on the goals and objectives of Islamic Universities of the present milieu. The purpose of this article is to critically analyze some issues and challenges of quality assurance confronting Islamic universities and propose a quality assurance model that stems from leadership concepts rooted in Qur’anic tenets. Admittedly, some of the written goals of contemporary Islamic universities with respect to quality assurance had been partially fulfilled. However, compared with other contemporary universities, quality assurance in Islamic universities has not lived up to expectations, especially in terms of creative innovations and inventions that are beneficial for all humanity. These weaknesses could be attributed to lack of leadership quality to spearhead innovative projects, and subsequent brain drain due to the exodus of bright Muslim minds migrating to ‘greener pastures’. Finally, we discuss strategies for improving quality assurance in Islamic universities, with special emphasis on good governance and leadership.
 
 Abstrak
 
 Kekurangan upaya institusi pengajian tinggi Islam kontemporari melahirkan modal manusia yang mempunyai “minda yang betul dan pemikiran yang sahih” telah menimbulkan keraguan terhadap matlamat dan objektif universiti Islam masakini. Perubahan adalah satu kemestian. Tujuan makalah ini adalah untuk menganalisis secara kritis tentang beberapa isu dan cabaran jaminan kualiti yang dihadapi oleh universiti Islam dan mencadangkan satu model baginya yang terbit daripada konsep kepimpinan yang berakar umbi daripada al-Qur’an. Memang diakui bahawa beberapa matlamat bertulis universiti Islam kontemporari berkaitan jaminan kualiti telah separuhnya dipenuhi. Bagaimana pun, apabila dibandingkan dengan universiti kontemporari yang lain, jaminan kualiti universiti Islam masih belum mencapai apa yang dijangka, khususnya dalam kontek inovasi dan penciptaan yang kreatif, yang amat berfaedah kepada semua manusia. Kelemahan-kelemahan ini boleh disabitkan kepada kelemahan kualiti pimpinan universiti bagi merintis projek yang inovatif, dan seterusnya ketandusan tenaga pemikir kerana penghijrahan beramai-ramai oleh Muslim yang bergeliga kepada tempat yang lebih subur. Kertas ini menawarkan strategi untuk mempertingkatkan jaminan kualiti di institusi pengajian tinggi Islam, dengan penekanan khas terhadap kepimpinan dan tadbir urus yang baik.