2011
DOI: 10.1080/19419899.2011.536313
|View full text |Cite
|
Sign up to set email alerts
|

Queering psychoanalysis: power, self and identity in psychoanalytic therapy with sexual minority clients

Abstract: In this article I consider whether psychoanalytic psychotherapy can be gay affirmative and ask to what extent is psychoanalytic practice able to incorporate a queer account of heteronormativity in work with sexual minority patients/clients. I discuss the often pathologising vocabulary of psychoanalysis and go on to consider its theoretical use in providing a complex and practical understanding of the oppression of sexual minority persons, along with a model of therapeutic work and Oedipal relations which may c… Show more

Help me understand this report

Search citation statements

Order By: Relevance

Paper Sections

Select...
1
1
1
1

Citation Types

0
2
0
2

Year Published

2019
2019
2023
2023

Publication Types

Select...
5
4

Relationship

0
9

Authors

Journals

citations
Cited by 12 publications
(4 citation statements)
references
References 30 publications
0
2
0
2
Order By: Relevance
“…Zmiany te, zaszłe na przestrzeni ostatniego półwiecza wraz z upodmiotowieniem społecznym lesbijek i gejów, a kolejno dekonstrukcją tradycyjnych tożsamości płciowych, często postrzegane są jako opozycyjne w stosunku do tradycyjnej psychoanalizy, będącej w świadomości wielu badaczy figurą opresji i stygmatyzacji nienormatywnej seksualności [1]. Niechęć do klasycznej psychoanalizy jest podparta długą historią patologizacji przez psychoanalityków osób mających nienormatywne pragnienia seksualne i identyfikacje płciowe [2][3][4]. Nie brakuje jednak głosów badaczy, którzy widzą w psychoanalizie lekko już zakurzoną, ale użyteczną broń przeciwko niesprawiedliwym normom, stwarzającym kategorie oparte na wykluczeniu wszystkiego, co nie poddaje się heteronormatywnej wizji świata.…”
Section: Wstępunclassified
“…Zmiany te, zaszłe na przestrzeni ostatniego półwiecza wraz z upodmiotowieniem społecznym lesbijek i gejów, a kolejno dekonstrukcją tradycyjnych tożsamości płciowych, często postrzegane są jako opozycyjne w stosunku do tradycyjnej psychoanalizy, będącej w świadomości wielu badaczy figurą opresji i stygmatyzacji nienormatywnej seksualności [1]. Niechęć do klasycznej psychoanalizy jest podparta długą historią patologizacji przez psychoanalityków osób mających nienormatywne pragnienia seksualne i identyfikacje płciowe [2][3][4]. Nie brakuje jednak głosów badaczy, którzy widzą w psychoanalizie lekko już zakurzoną, ale użyteczną broń przeciwko niesprawiedliwym normom, stwarzającym kategorie oparte na wykluczeniu wszystkiego, co nie poddaje się heteronormatywnej wizji świata.…”
Section: Wstępunclassified
“…Lo que se relaciona con Barragán et al (2016) al considerar que los estereotipos de los roles sexuales se ligan a la hegemonía heterosexual en la que las parejas heterosexuales que están casadas y practican la monogamia son las valoradas por la sociedad. Ubicándose el modelo de sexualidad heterosexual, casado y monógamo como una norma (Hodges, 2011).…”
Section: Psicoterapeutas Y El Rechazo a La Diversidadunclassified
“…Another challenge that comes along with the professional self-understanding is a changing society, and with this, the predicaments of working with outdated diagnostics. From within the profession, to name one example, the discussion around gender norms and the norms for setting up romantic relationships has developed and shown that the idea of heteronormativity is strongly underlying a lot of therapeutic approaches and understandings of a ‘healed’ patient (Hodges, 2011; Ruti & Cocking, 2015). It remains open whether and how changing notions of normalcy will affect the future of training institutes and diagnostic manuals.…”
Section: A Lack Of Professionalism?mentioning
confidence: 99%