Enflasyonist ortamlarda reel ücretler genelde düşüş eğilimi gösterirken işçilerin aldıkları zamlara sevinmeleri “Money ilusion- parasal yanılgı” olarak önce Irving Fisher ve daha sonra da Milton Friedman tarafından literatüre geçirilmiş olup halen bu konuda çalışmalar özellikle makro iktisatçılar tarafından devam ettirilmektedir. Aslında reel ücretlerin düştüğü ve aslında enflasyonla birlikte negatif vergileme yapıldığı konusu işçi sendikaları tarafından sıkça gündeme getirilen ancak işverenler ile hükümetler tarafından genelde hiçbir şekilde kabul edilmeyen kritik ve tartışmalı bir husustur. Yapay zekâ (YZ) algoritmaları ile robotik teknolojinin otomasyonu ileri seviyeye çıkarmasıyla pek çok beyaz yaka iş alanlarının da artık işçilerden arındırılabilecek bir noktaya varacağı üzerinde tartışmalar devam etmektedir. Özellikle karanlık fabrikaların ve tam otomasyonun konuşulduğu Endüstri 4.0 (4IR) paradigması ile mevcut istihdam alanları daralırken reel ücretlerin nasıl bir seyir izleyeceği ve parasal illüzyonun meydana gelip gelmeyeceği merak konusu olmuştur. Bu çalışmada, ilgili literatür ve sektörel raporlar ışığında reel ücretlerdeki düşüş Türkiye kamu sektörü bağlamında analiz edilmekte ve teknolojik ilerlemeyle bağlantılı olarak fütürist değerlendirmeler yapılmaktadır. Ayrıca reel ücretlerin iki nokta arasındaki seyrinde düşüş yaşanan ücret gruplarının da belirlenmesine önem verilmiştir. Yapılan tespitlere göre 2003 ile 2022 yılları arasında reel olarak ücretlerin ciddi bir artış görmemiş olduğu ve reel kayba uğrayan ücret grubunun da örneklemdeki akademisyenler, genel müdürler ve valiler olduğu tespit edilmiştir. Çalışmamızda reel ücretlerle ilgili parasal illüzyonun mevcut olduğu ve YZ ile gelişen otomasyon sistemlerinin akıllı YBS uygulamaları üzerinden nominal ve reel ücretler ve parasal illüzyon durumu hakkında kolayca doğru bilgiye zamanında ulaşabilme imkânı sağlayabileceği savunulmaktadır.