Bu çalışmanın amacı postmenopozal kadınlarda kemik mineral yoğunluğu ve vitamin D düzeyinin birlikte ve ayrı ayrı denge ve düşme riski üzerine etkisini araştırmaktır.Yöntemler: Çalışmaya yaşları 44 ile 67 (57,25 ± 7,27) yıl arasında değişen 133 postmenopozal kadın alındı. Olguların yaş, boy uzunluğu, vücut ağırlığı, sosyodemografik bilgileri, son bir yıldaki düşme ve kırık öyküleri, osteoporoz risk faktörleri, menopoz süresi sorgulandı. Olguların serum 25OHD 3 düzeyi ve kemik mineral yoğunluğu (KMY) ölçüldü. Hastaların postural denge fonksiyonu zamanlı ayağa kalk ve yürü testi (ZAYT) ile, düşme riski ise Berg denge skalası (BDS) ile değerlendirildi. Olgular 4 gruba ayrıldı; grup 1: vitamin D düzeyi düşük ve osteoporotik, grup 2: yalnızca vitamin D düzeyi düşük, grup 3: yalnızca osteoporotik, grup 4: normal.Bulgular: ZAYT'e göre gruplar arasında anlamlı farklılık saptandı (p<0,001). Grup 1 ve grup 2 (p<0,001), grup 1 ve grup 4 (p<0,001), grup 3 ve grup 4 (p=0,001) arasında anlamlı farklılık tespit edildi. BDS'ye göre gruplar arasında anlamlı farklılık saptandı (p<0,001). Grup 1 ve grup 2 (p<0,001), grup 1 ve grup 4 (p<0,001), grup 2 ve grup 3 (p=0,002), grup 3 ve grup 4 (p<0.001) arasında anlamlı farklılık saptandı.ZAYT ile L1-L4 KMY ve femur boyun KMY arasında negatif korelasyon tespit edildi (sırasıyla; r=-0.488, p<0,001 ve r=-0.462, p<0,001). BDS ile L1-L4 KMY ve femur boyun KMY arasında pozitif korelasyon saptandı (sırasıyla; r=0,606, p<0,001 ve r=0,483, p<0,001).Sonuç: Bu çalışmada vitamin D düzeyinin denge ve düşme riski üzerine bir etkisi olmamasına rağmen osteoporozun hem denge hem de düşme riski üzerine etkisi olduğu sonucuna vardık.