SummaryIn this study Interlocking nails were used in order to fixate the canine femoral fractures and to examine the effects of the implants on fracture healing, clinically and radipgraphically in 19 dogs. The material of the study consisted 19 dogs of medium-large size, which were brought to Ankara University, Faculty of Veterinary Medicine, Department of Orthopedics and Traumatology because of injuries due to various trauma and consequent diaphyseal femur fractures clinically and radiologically. Following general anaesthesia, the broken extremity was operated, a total of 20 interlocking pins of different sizes were placed. Among the pins used with an appropriate diameter and length, 10 were 8-199 mm, 4 were 8-185 mm, 2 were 8-172, 1 was 8-165, 2 were 6-172 mm and another was 6-160 mm, respectively. In order to lock these pins 46, 3.5 mm diameter screws, with different length were used. It was observed that 1 screw in proximal and 1 screw in distal region, didn't hold in the holes of the pins. Statical nailing was performed in all cases but one. Cases were clinically examined for weight bearing and extremity usage and radiologically, the callus tissue development was monitored. As a result; the idea was that interlocking nailing technique was on alternative to plates by creating enough rigidity, to fixate 1/3 diaphyseal femoral fractures in medium and medium-large breed dogs.
Keywords: Interlocking nailing, Femur fracture, Fixation techniques, Canine, Dog
Köpeklerde Femur Kırıklarında Interlocking Çivisi Uygulamaları; Ondokuz Olguda Klinik Deneyim ve Sonuçlar
ÖzetBu çalışmada köpeklerde femur kırıklarında interlocking çivileme sistemi kullanılarak implantın kırık iyileşmesine olan etkileri ve kullanım kolaylığı klinik ve radyolojik olarak değerlendirilmiştir. Çalışmanın materyalini Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'ne getirilen ve yapılan klinik-radyolojik kontrollerde femur kırığı saptanan 19 adet orta-büyük ırktan köpek oluşturmuştur. Hastaların kırıkları genel anestezileri ve rutin operatif hazırlıkları tamamlandıktan sonra, toplam 20 adet, uygun çap ve uzunlukta interlocking çivileri ile onarılmıştır. Çalışmada 10 adet 8 mm çap 199 mm uzunlukta, 4 adet 8 mm çap 185 mm uzunlukta, 2 adet 8 mm çap 172 mm uzunlukta, adet 8 mm çap 165 mm uzunlukta, 2 adet 6 mm çap 172 mm uzunlukta ve bir adet 6 mm çap 160 mm uzunlukta çivi kullanılmıştır. Bu çiviler toplam 46 adet 3.5 mm çaplı farklı uzunluklarda vidalar ile sabitlenmiştir. 44 vida yerini bulurken 1 distal ve 1 proksimal vida çivi üzerindeki deliği tutmamış ve korteks ile çivi arasından geçmiştir. Bir olgu hariç tüm olgularda statik çivileme yapılmıştır. Olgular postoperatif dönemde klinik ve radyolojik olarak takip edilerek ekstremitelerini kullanma durumları ile kallus formasyonu izlenmiştir. Sonuç olarak interlocking çivileme sisteminin femur diafiz kırıklarında plaklara alternatif olarak kullanılabilecek gerekli stabiliteyi sağlayan bir alternatif olabileceği kanısına varılmıştır.