Requirement of phosphatidylcholine for normal progression through the cell cycle in C3H/10T1/2 fibroblasts.

Tercé, François; Brun, Hervé; Vance, Dennis E.

doi:10.1016/s0022-2275(20)39919-3

Cited by 62 publications

(3 citation statements)

References 51 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…3c,d ). Within the neurodevelopmental axis, PPR contained elevated phosphatidylcholines, which are required for cell cycle progression 19 , whereas NEU tumors were enriched in sphingomyelin, phosphatidylserine, hexosyl-ceramide and cholesteryl ester, all essential components of the myelin sheath that surrounds nerve cell axons 20 , 21 and phosphatidic acid, a central intermediate for the synthesis of neuronal membrane lipids (Extended Data Fig. 3b–d ) 22 .…”

Section: Multi-omics Profiling Discriminates Functional Gbm Subtypesmentioning

confidence: 99%

Integrative multi-omics networks identify PKCδ and DNA-PK as master kinases of glioblastoma subtypes and guide targeted cancer therapy

Migliozzi

Hasanain

et al. 2023

Nat Cancer

View full text Add to dashboard Cite

Despite producing a panoply of potential cancer-specific targets, the proteogenomic characterization of human tumors has yet to demonstrate value for precision cancer medicine. Integrative multi-omics using a machine-learning network identified master kinases responsible for effecting phenotypic hallmarks of functional glioblastoma subtypes. In subtype-matched patient-derived models, we validated PKCδ and DNA-PK as master kinases of glycolytic/plurimetabolic and proliferative/progenitor subtypes, respectively, and qualified the kinases as potent and actionable glioblastoma subtype-specific therapeutic targets. Glioblastoma subtypes were associated with clinical and radiomics features, orthogonally validated by proteomics, phospho-proteomics, metabolomics, lipidomics and acetylomics analyses, and recapitulated in pediatric glioma, breast and lung squamous cell carcinoma, including subtype specificity of PKCδ and DNA-PK activity. We developed a probabilistic classification tool that performs optimally with RNA from frozen and paraffin-embedded tissues, which can be used to evaluate the association of therapeutic response with glioblastoma subtypes and to inform patient selection in prospective clinical trials.

show abstract

Section: Multi-omics Profiling Discriminates Functional Gbm Subtypesmentioning

confidence: 99%

Integrative multi-omics networks identify PKCδ and DNA-PK as master kinases of glioblastoma subtypes and guide targeted cancer therapy

Migliozzi

Hasanain

et al. 2023

Nat Cancer

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Like LPA, lysophosphatidylcholine (LPC) has also been shown to possess biological activities, partially blocking cytotoxic effects of some ether lipids (Boggs et al, 1995) and facilitating normal fibroblast cell cycle progression (Terce et al, 1994). More recently, a genetic defect in phosphatidylcholine (PC) biosynthesis has been shown to trigger apoptosis in CHO cells (Cui et al, 1996).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Soy (Glycine max)-Derived Phospholipids Exhibit Potent Anti-Apoptotic Activity

Bathurst¹,

Bradléy²,

Goddard³

et al. 1998

Pharmaceutical Biology

View full text Add to dashboard Cite

We have isolated and identified a soybean phospholipid mixture from unroasted soy ( Glycine max) flour that is a potent inhibitor of apoptotic cell death. This phospholipid mixture has been purified from several soy derived materials including soy flour, soy molasses, and crude commercial soy lecithin. Analysis of this bioactive lipid mixture has identified the two major constituents as phosphatidic acid and phosphatidylinositol. This lipid mixture also contains lesser amounts of lysophosphatidic acid, lysophosphatidylinositol, and lysophosphatidylcholine. These phospholipids contain the typical distribution of fatty acids found in soy, predominantly C16:0 and C18:2 (hexadecanoic and 9,12octadecadienoic) in a 60:40 to 50:50 ratio. Less than 10% of other varieties of fatty acids were identified; the most common other fatty acids found were C18:0, C18:1 and C18:3. Apoptosis inhibition was assessed following serum deprivation of a mouse embryonic stem cell line (C3H-10T1/2). This anti-apoptotic bioassay was used to monitor the purification of the bioactive phospholipid mixture. Of the phospholipids contained in the mixture, lysophosphatidic acid was found to be the most potent inhibitor of apoptotic cell death. The antiapoptotic factor described here is distinct from the bioactive, well characterized estrogen-like, anti-cancer factor and the Bowman-Birk protease inhibitor, neither of which possess anti-apoptotic activity in this assay.

show abstract

“…Επίσης η έλλειψη χολίνης αναστέλλει τον κυτταρικό κύκλο στην Gl φάση και προάγει την απόπτωση. Σε αυτή την διαδικασία φαίνεται προέχουν ρόλο να έχει η μείωση της φωσφατιδυλοχολίνης (Jackowski 1994;Terce, 1994;Makarov, 1994) καθότι η απόπτωση μπορεί, τουλάχιστον εν μέρει, να ανασταλεί εάν χορηγηθεί φωσφατιδυλοχολίνη ή λυσοφωσφατιδυλοχολίνη (Meikrantz, 1995;Haug, 1994;Boggs, 1995a,b;Craciimescu, 2003, Zweigner, 2004).…”

Section: φωσφολιπίδια και ο κυτταρικός κύκλοςunclassified

Επίδραση Δίαιτας Ανεπαρκούς Σε Χολίνη Σε Θήλεις Επίμυες Και Τα Νεογνά Τους

Καμπάς¹

View full text Add to dashboard Cite

Η χολίνη και οι μεταβολίτες της είναι απαραίτητα συστατικά για την δομική και λειτουργική ακεραιότητα των κυτταρικών μεμβρανών και την κυτταρική επικοινωνία,. Επιπλέον η χολίνη επηρεάζει άμεσα διάφορες λειτουργικές διαδικασίες, μεταξύ των οποίων και την μεταφορά και τον μεταβολισμό των λιπιδίων ενώ, συμμετέχει και στην αναπαραγωγική διαδικασία. Η μελέτη αυτή είναι πειραματική μελέτη του ήπατος και των ωοθηκών ενηλίκων θήλεων επιμύων και του ήπατος νεογνών που εξετέθησαν ενδομήτρια σε ανεπαρκή σε χολίνη δίαιτα (CDd), την οποία και εξακολούθησαν μετά τον απογαλακτισμό. Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν η μελέτη της επίδρασης δίαιτας ανεπαρκούς σε χολίνη (ομάδα CDD) σε σύγκριση με ισορροπημένη δίαιτα (ομάδα ND) α) στην ικανότητα αναπαραγωγής ενηλίκων επιμύων και β) στο ήπαρ ενηλίκων και νεογνών επιμύων προερχομένων από μητέρες υπό δίαιτα ελλιπή σε χολίνη. (εκτίμηση των ηπατικών βλαβών, μακροσκοπικά, μικροσκοπικά και βιοχημικά και η συσχέτιση με δείκτες κυτταρικού κύκλου) γ) έλεγχος της αναστρεψιμότητας των βλαβών. Πειραματόζωα και μέθοδος: Θήλεις επίμυες ράτσας Wistar χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες: ομάδα ελέγχου (ND) που έλαβε φυσιολογική τροφή (Nd) και ομάδα μελέτης (CDD), η οποία έλαβε ειδική τροφή ελλιπή σε χολίνη (CDd). Μετά τον εγκλιματισμό και οι δύο ομάδες έλαβαν την προκαθορισμένη δίαιτα επί 6 εβδομάδες πριν την σύζευξη. Οι έγκυες επίμυς συνέχισαν την ίδια δίαιτα για ακόμη 6 εβδομάδες. Στους ενήλικες μελετήθηκαν: α) βάρος σώματος, β) αναπαραγωγική ικανότητα (κολπικό επίχρισμα, αριθμός κυήσεων, μορφολογία ωοθηκών γ) επίπεδα AST,ALT,ALP ορρού, δ) οι ιστοπαθολογικές μεταβολές του ήπατος (βαθμός λίπωσης). Στα νεογνά, ο διαχωρισμός ήταν ίδιος με αυτόν των μητέρων τους, ανάλογα με την τροφή σε ομάδα ND και μάδα CDD Στους απογόνους μελετήθηκαν: α)Επίπεδα AST,ALT,ALP ορρού, β) οι ιστοπαθολογικές μεταβολές του ήπατος (βαθμός λίπωσης). και γ)δείκτες κυτταρικού πολλαπλασιασμού (κυκλίνες: D1,E,A,B, Cdkls: pl6, p21, p27 και το PCNA). Αποτελέσματα: Ενήλικες: 1) σταδιακή αύξηση του βάρους και στις δύο ομάδες με μεγαλύτερο βάρος στην ομάδα CDD στο 1 μήνα και στους 3 1/2 μήνες uπό CDd. 2) δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στην αναπαραγωγική ικανότητα. 3) Στις 12 εβδομάδες παρατηρήθηκε στην ομάδα CDD αύξηση των AST και ALT (p<.05), ενώ δεν βρέθηκε διαφορά στην ALP. 4) Η λίπωση ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα CDD στις 6 και 12 εβδομάδες. Στην 12η εβδομάδα (απογαλακτισμός), η διαφορά είναι στατιστικά σημαντική (p<.0001). Νεογνά: 1) το βάρος ήταν μεγαλύτερο στην ομάδα CDD. 2) Η ALT και η AST παρουσίασαν στην ομάδα CDD μια αύξηση κατά την 6η εβδομάδα ζωής με επαναφορά στα φυσιολογικά επίπεδα περί την 13η εβδομάδα. Η ALP δεν είχε διαφορές. 3) Λίπωση εμφανίσθηκε και στις 2 ομάδες ND και CDD 3 εβδομάδες μετά το πέρας του απογαλακτισμού. Η λίπωση ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα CDD σε σύγκριση με την ομάδα ND. Αποκατάσταση της ηπατικής μορφολογίας επήλθε στην ομάδα ND περί την 10η εβδομάδα, ενώ η ομάδα CDD περί την 13η εβδομάδα. Χορήγηση φυσιολογικής δίαιτας στα νεογνά που προήρχοντο από μητέρες υπό CDd, μετά τον απογαλακτισμό, επιτάχυνε την αποκατάσταση της ηπατικής βλάβης ενώ αντίθετα χορήγηση CDd σε νεογνά που προήρχοντο από μητέρες υπό Nd, μετά τον απογαλακτισμό, εμφάνισαν αύξηση της λίπωσης. 4) Οι κυκλίνες A και Β δεν παρουσίασαν καμία μεταβολή και στις δύο ομάδες. Οι κυτταροπλασματικές κυκλίνες D1 και Ε μειώθηκαν κατά την 6η εβδομάδα ζωής και στις δύο ομάδες. Αντίθετα στην ομάδα CDD παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση των πυρηνικών D1 (p<.0001) και Ε κατά την 6η εβδ. με μείωση περί την 10η εβδ. Η ανασταλτική πρωτεΐνη του κυτταρικού κύκλου p16 ήταν σημαντικά αυξημένη την 6η εβδ., και στις δύο ομάδες και μειώθηκε την 10η εβδ. Η ανασταλτική πρωτεΐνη p21 εκφράστηκε σε υψηλά επίπεδα την 3η εβδ. και επίσης μειώθηκε σημαντικά από την 6η εβδ., και στις δύο ομάδες. Το PCNA αυξήθηκε σημαντικά την 6η εβδ., στην ομάδα CDD (p<.0001). Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα μας καταδεικνύουν ότι: α) Η έλλειψη χολίνης, κυρίως κατά την κύηση και την γαλουχία, επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στην μορφολογία και λειτουργία του ήπατος. β) Ο θηλασμός ασκεί μια προστατευτική δράση, δ) Η ηπατική βλάβη νεογνών εκτεθειμένων ενδομήτρια και κατά το θηλασμό σε δίαιτα ελλιπή σε χολίνη, αναστρέφεται, τουλάχιστον σε μορφολογικό επίπεδο με την χορήγηση ισορροπημένης δίαιτας, ε) παρατηρείται αυξημένη έκφραση των κυκλινών με των αντιστοίχων αναστολέων τους κυρίως της G1 φάσης του κυτταρικού κύκλου καθώς επίσης του PCNA.

show abstract

Requirement of phosphatidylcholine for normal progression through the cell cycle in C3H/10T1/2 fibroblasts.

Cited by 62 publications

References 51 publications

Integrative multi-omics networks identify PKCδ and DNA-PK as master kinases of glioblastoma subtypes and guide targeted cancer therapy

Integrative multi-omics networks identify PKCδ and DNA-PK as master kinases of glioblastoma subtypes and guide targeted cancer therapy

Soy (Glycine max)-Derived Phospholipids Exhibit Potent Anti-Apoptotic Activity

Επίδραση Δίαιτας Ανεπαρκούς Σε Χολίνη Σε Θήλεις Επίμυες Και Τα Νεογνά Τους

Contact Info

Product

Resources

About