20. yüzyıldan başlayarak özellikle 21. yüzyılda sanat alanında yoğun bir şekilde karşılaşılan kolaj, asamblaj ve fotomontaj uygulamaları, görsel mesajların kolaylıkla okunabilmesi anlamında oldukça etkili sanat dinamikleridir. Sentetik kübizm ile başlayan kolaj çalışmaları, yine kübizmde asamblaj ve sonrasında Dada kolajları, Pop kolajlar, Fotomontaj, Dijital kolajlar olarak günümüze değin gelmekte ve çağdaş sanatta yeni uygulama olanaklarını çeşitlendirmektedir. Disiplinlerarası bir yaklaşımda geleneksel sanat biçimlerinin ötesinde kolaj sadece bir uygulama/deneme olmasının ötesinde bir düşünme, duyma ve anlama biçimi olarak varlık göstermektedir. Bu kapsamda araştırmada, çağdaş sanatta öncelikle kolaj üretimleri, asamblaj ve montaj kavramlarına değinilmekte ve bu bağlamda çalışan sanatçıların eserleri üzerinden okumalar gerçekleştirilmektedir. Çalışma aynı zamanda akademisyen/sanatçılar Mehtap Bingöl ve Naile Çevik'in özgün bireysel söylemleri/çalışmaları üzerine odaklanmaktadır.