“…Sonuç olarak, metaforik kullanımın çoğu, ortak öznel deneyimlerin geleneksel olarak kavramsallaştırıldığı bilişsel mekanizmalar tarafından başlatılır (Gibbs, 2011, s.574) (Ana, 1999;Lassen, 2018;Lueck vd., 2015), kurban (Efe, 2018;Sredanovic, 2017) (Banda, 2015;Bates, 2022;Parker, 2018), göçmenlerin ev sahibi ülkelerde maddi ve altyapısal (iş, konut gibi) bir sorun oluşturduğunu söylemektedir. İnsansızlaştırma ya da meta olarak konumlandırma metaforları (Ana, 1999;Lassen, 2018;Lueck vd., 2015) ise, medyada göçmenleri alınıp satılan, geri gönderilen, insani özelliklerinin dışında birer meta olarak konumlandırmaktadır. Son olarak kurban metaforları (Efe, 2018;Sredanovic, 2017) ise, göçmenleri göç etmek zorunda bırakılan, savaş ve göç esnasında asıl zarar gören kişiler olarak göstermektedir.…”