Retoryka i praktyka: polityka Indonezji wobec Zachodu

Abstract

Rhetoric and Practice: Foreign Policy of Indonesia Towards the West ABSTRAKT Celem artykułu jest przedstawienie stosunku państwa indonezyjskiego do państw Zachodu w wymiarze retorycznym i praktycznym. W pracy podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o to, jak postrzeganie Zachodu wpływało na politykę zagraniczną Indonezji wobec państw zachodnich. W tekście zweryfikowana zostanie hipoteza stanowiącą, że politykę tego państwa charakteryzuje dualność: wieloletnia krytyka Zachodu miała charakter przede wszystkim deklaratywny, a więc była retoryką, nie zaś praktyką. W artykule wykorzystano analizę treści do oceny retoryki, następnie porównano narrację z działaniami politycznymi. Artykuł podzielono na cztery części. Po wstępie omówiona została polityka Indonezji przed i po rozpoczęciu procesu demokratyzacji w 1998 roku. Pracę kończy podsumowanie. Przyjęcie długiej perspektywy czasowej pozwala ukazać zmiany zachodzące w polityce Indonezji -od państwa antyzachodniego po państwo prozachodnie w retoryce i praktyce.Słowa kluczowe: Indonezja, polityka zagraniczna, Zachód, retoryka WSTĘP Proces dekolonizacji w Azji Południowo-Wschodniej, który rozpoczął się po zakończeniu II wojny światowej, nie oznaczał zakończenia dominacji państw Zachodu 1 w tym regionie. Państwa europejskie próbowały odzyskać swoją silną pozycję 1 Zachód w niniejszym artykule jest rozumiany jako państwa zachodnioeuropejskie oraz Stany Zjednoczone Ameryki, a więc państwa, które były silnie zaangażowane w tworzenie systemu międzyna-