Rheological properties of epoxy composites with different reinforcement contents

Abstract

Epoxy composite materials (ECMs) and composite protective coatings are important for the improvement and further development of many engineering areas. Owing to the combination of components with different physical, chemical, thermal, and mechanical properties, ECMs have unique adhesive strength, wear resistance, heat resistance, and corrosion resistance. To obtain ECMs, ÉD-20 epoxy resin, polyethylene polyamine as a curing agent, modifiers, and multifunctional reinforcements are used. Methods to control the structure and properties of ECMs with different reinforcement contents are justified and structurization mechanisms depending on the nature and morphological features of the ingredients and their ratio in the system are established in comprehensive research. The rheological properties of epoxy composites depending on the reinforcement content are analyzed. The classification of epoxy composites into low-reinforced, medium-reinforced, and high-reinforced systems is shown to be reasonable. Predominant factors that influence the properties of relevant materials are identified.

The usage of the method of mathematical statistics in the process of optimization of the content of antifriction composite materials

“…The formation of constructional materials, including polymer ones, with the necessary complex of improved properties is an important problem for today [1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12]. This problem is solved by selecting a range of fillers content in materials, which is achieved using the method of mathematical statistics.…”

Kendiliğinden yerleşen polimerik harçlarda mineral katkının reolojik özeliklere etkisi

“…Savchuk ve Kostornov [14] süper ince basalt lifi (BSFF), silisyum grafit (SG), yassı grafit (FG) ve floroplastik (UF) lifler içeren epoksi kompozitlerin reolojik davranışlarını adı altında sedimantasyon (çökelme) ve viskozitelerini incelemişlerdir. Fiber içeriklerini de düşük, orta ve yüksek olarak gruplandırmışlardır.…”

“…Literatürde, polimer kompozitler üzerine yapılan çalışmalar genellikle epoksi reçinesinde silikat esaslı malzemeler, nano boyutta silika tozları, kireçtaşı tozu, kalsit veya grafitin düşük oranlarda kullanılması ve bu kompozitlerin fiziksel ve mekanik özelikleri üzerine yoğunlaşmıştır. Savchuk ve Kostornov [14] süper ince basalt lifi (BSFF), silisyum grafit (SG), yassı grafit (FG) ve floroplastik (UF) lifler içeren epoksi kompozitlerin reolojik davranışlarını adı altında sedimantasyon (çökelme) ve viskozitelerini incelemişlerdir. Fiber içeriklerini de düşük, orta ve yüksek olarak gruplandırmışlardır.…”