Otorynolaryngologia jako specjalizacja tworzyła się we Lwowie pod koniec XIX w. oraz w początkach wieku XX w dwóch ośrodkach: w Szpitalu Powszechnym Krajowym oraz w Uniwersytecie Jana Kazimierza. W artykule wspomniano o otorynolaryngologicznych dokonaniach chirurgów Szpitala Powszechnego Krajowego, takich jak: Józef Molendziński, Jan Szeparowicz, Grzegorz Ziembicki, Hilary Schramm i Roman Barącz, oraz o kierowniku Kliniki Chirurgicznej Uniwersytetu Jana Kazimierza – Ludwiku Rydygierze. Działalność Wydziału Lekarskiego w Uniwersytecie Jana Kazimierza zapoczątkowano w 1894 r. Katedra Otolaryngologiczna zaczęła działać w 1908 r. m.in. dzięki prof. Antoniemu Juraszowi sen., światowej sławy laryngologowi z Heidelbergu, oraz prof. Teofilowi Zalewskiemu. Klinikę Otolaryngologiczną Uniwersytetu Jana Kazimierza utworzono 16 maja 1924 r., początkowo przewidziana była na 20 łóżek. W niniejszym artykule zrelacjonowano działalność lekarzy katedry, kliniki oraz polikliniki do roku 1939, zakres wykonywanych operacji, działalność dydaktyczną. Klinika Otolaryngologii we Lwowie tworzyła podwaliny gmachu polskiej laryngologii, dostarczała wyspecjalizowanych lekarzy potrzebnych także w okresie po II wojnie światowej.