Role of the trauma nurse coordinator in Hong Kong

Abstract

Background: Trauma is one of the leading causes of death for all ages in Hong Kong. In 2003, the Hospital Authority designated five hospitals as trauma centres. Five Trauma Nurse Coordinators (TNCs) were employed to facilitate multidisciplinary care and to coordinate all aspects of quality improvement for injured patients. The present paper investigates the characteristics and roles of TNCs in Hong Kong. Methods: A questionnaire was developed and sent to all TNCs in HK to ascertain information about demographic characteristics, education, job training, roles and the TNCs' position within the organizational structure. Results: The TNCs were 30-40 years of age (four females); are experienced registered graduate nurses; hold post-registration certificates or diplomas in emergency/critical care; and have 11-18 years nursing experience. All TNCs have pursued masters degrees, with two completed. Four of the TNCs had received formal training on computerized data management, abbreviated injury scale coding and trauma nurse coordination. TNCs averaged 2.5 years experience in their post. TNCs manage the trauma registry, are involved in clinical patient management, quality assurance activities, professional and public education and research. Conclusion: TNCs play an important role in trauma management in Hong Kong.

Trauma system in Hong Kong

“…Each centre has its own ‘trauma call’ system, 11 and receives direct and transferred admissions. A Trauma Nurse Coordinator (TNC) maintains a prospective trauma registry at each centre 12 …”

บทบาทของพยาบาลผู้ประสานงานทางคลินิก

“…1. บทบาทของพยาบาลผู ้ ประสานงานทางคลิ นิ ก (Roles of clinical nurse coordinator) หมายถึ ง การท าหน้ าที ่ ของพยาบาลต าแหน่ งผู ้ ประสานงานทางคลิ นิ กในการดู แลผู ้ ป่ วยกลุ ่ มโรคต่ างๆ ให้ บรรลุ เป้ าหมายในการท างานอย่ างมี ประสิ ทธิ ภาพ จากการรวบรวมความคิ ดเห็ นของผู ้ เชี ่ ยวชาญที ่ มี ประสบการณ์ เกี ่ ยวข้ องกั บพยาบาลผู ้ ประสานงานทางคลิ นิ ก จ านวน 19 คน โดยขั ้ นต้ นได้ ทบทวน วรรณกรรมและบู รณาการแนวคิ ดบทบาทพยาบาลผู ้ ประสานงานทางคลิ นิ กในกลุ ่ มโรคต่ างๆ ที ่ มี การศึ กษาในต่ างประเทศของ Bayard, et al (1997), Frelick, et al (2006), Misao, et al (2000), Dinwiddie (2007) และ Al-Qudimat, et al (2009) (Good & Rowe, 2001;Swansburg, 1990;Swansburg & Swansburg, 2002;Manthey, 2009 (Al-Qudimat, et al, 2009;Skillings and Macleod, 2009) จากข้ อดี ดั งกล่ าวจึ งท าให้ องค์ กรสุ ขภาพในหลายประเทศก าหนดต าแหน่ งพยาบาล ผู ้ ประสานงานทางคลิ นิ กในการดู แลผู ้ ป่ วยในกลุ ่ มโรคต่ าง ๆ ได้ แก่ สหรั ฐอเมริ กา อั งกฤษ ออสเตรเลี ย อิ สราเอล จอร์ แดน ญี ่ ปุ ่ น และฮ่ องกง (Al-Qudimat, et al, 2009;Cancer Institute NSW, 2011;Crouch, et al, 2015;Misao, et al, 2000;Skillings and Macleod, 2000;Yeung, et al, 2006) 2 (Crouch, et al, 2015;Yeung, et al, 2006;Kate, et al, 2008 Qudimat, et al, 2009;Cancer Institute NSW, 2011;Frelick, et al, 2006 Cohen and Orbuch (1979) แก่ Bayard, et al, (1997), Misao, et al, (2000) และ Al-Qudimat, et al, (2009) และผู ้ กล่ าวถึ งหน้ าที ่ ของ พยาบาลผู ้ ประสานงานทางคลิ นิ ก ได้ แก่ Frelick, et al, (2006) และ Dinwiddie, (2007) ( 2009) กษาของ Frelick, et al, (2006) และ Al-Qudimat, et al, (2009 ่ Misao, et al, (2000); Frelick, et al, (2006); Dinwiddie, (2...…”

ประสบการณ์การเป็นพยาบาลผู้ประสานงานทางคลินิก ในโรงพยาบาลเอกชน

“…ในระยะต่ อมาโรงพยาบาลหลายแห่ งในต่ างประเทศ ได้ แก่ ประเทศญี ่ ปุ ่ น (Misao, et al, 2000) ฮ่ องกง (Yeung, et al, 2006) จอร์ แดน (Al-Qudimat, Day, Almomani, Odeh, Qaddoumi, 2009) ออสเตรเลี ย (Cancer Institute NSW, 2011) และอั งกฤษ (Crouch, McHale, Palfrey and Curtis, 2015) (Powell, 2000;Cherry and Jacob, 2008) (Al-Qudimat, et al, 2009;Skillings and Macleod, 2009) จากข้ อดี ดั งกล่ าวจึ งท าให้ องค์ กรสุ ขภาพ ในหลายประเทศก าหนดต าแหน่ งพยาบาลผู ้ ประสานงานทางคลิ นิ กในการดู แลผู ้ ป่ วยในกลุ ่ มโรคต่ างๆ ได้ แก่ ประเทศญี ่ ปุ ่ น (Misao, et al, 2000) ฮ่ องกง (Yeung, et al, 2006) (Blansfield, 1996) ประเทศอั งกฤษ (Crouch, et al, 2015) ประเทศออสเตรเลี ย (Kate, et al, 2008) ประเทศอิ สราเอล (คั ทลี ยา คงเพ็ ชร, 2556) และฮ่ องกง (Yeung, et al,2006) (Wodskou, et al, 2014) (Boydell, 1985;Megginson and Pedler, 1992 Dubrin (1993)…”